Long shot: ongewone romkom is gewaagd en geslaagd

De 'willing suspension of disbelief', ofwel het bewust uitschakelen van je verstand terwijl je fictie consumeert, is een voorwaarde voor het kunnen genieten van een heleboel films en series. Het is een inmiddels volkomen vanzelfsprekende onbenoemde afspraak tussen kijker en maker. In Long Shot worden we geacht te geloven dat de gemoedelijke en geestige stonede goedzak die Seth Rogen eigenlijk altijd speelt, een diep doorleefde en met kinky seks gevulde relatie krijgt met de imponerende en beeldschone rijzige en ijzige powergirl die Charlize Theron eigenlijk altijd speelt. Gek genoeg werkt het: die twee zijn ontzettend lief en grappig samen, en de in eerste instantie zeer grote ongeloofwaardigheid van hun situatie - knuffelbare linkse nerd als minnaar van gehaaide politica die potentieel de eerste vrouwelijke president van de VS kan worden - schaadt de film bijna nergens.

Sterker: Long Shot stelt dergelijke vooroordelen ter discussie. Powervrouw Charlotte (Theron) stipt tijdens het verhaal steeds subtiel aan waarom je als mooie slimme vrouw vaak in het nadeel bent omdat niemand je uiteindelijk echt serieus neemt behalve als lustobject, en Fred (Rogen) ontmaskert vooroordelen over nerds en mannen in het algemeen, terwijl hij ook zijn eigen oogkleppen en ingebakken meningen ter discussie stelt. De scène waarin hij erachter komt dat een zeer nabij persoon in zijn leven een christen én Republikein blijkt te zijn, waarop Fred zelf dan weer racistisch reageert, is erg fijn en zelf-relativerend. De hele film is een (mild) onderzoek naar de hokjes waar mannen en vrouwen, progressieven en conservatieven, politici en journalisten, elkaar met alle geweld in willen duwen.

Maar Long Shot is vooral een sympathieke romantische komedie. Het verhaal: Fred neemt theatraal en zeer principieel ontslag als de linkse krant waar hij werkt door een rechtse mediatycoon wordt gekocht. Als hij het meisje ontmoet dat vroeger zijn babysitter en eerste crush was maar nu minister van Buitenlandse Zaken van de VS, neemt deze Charlotte hem in dienst als haar speechschrijver omdat hij haar kent van vroeger, en zodoende wat diep menselijke en persoonlijke toetsen kan toevoegen aan haar stramme speeches, die gaan over het progressieve milieubeleid dat ze voert en over haar gooi naar het presidentschap. Hun werkrelatie leidt tot vertrouwelijkheid en de hectische reizen die ze, samen met een team van geestige bodyguards en vijandige pr-mensen, moeten ondernemen voor haar werk, leiden tot intimiteit, seks en uitzinnig drugsgebruik. En tot liefde die geestig en tamelijk ontwapenend is om te zien, want Rogen en Theron zijn geweldig, zowel individueel als samen. Vooral van Theron, die al zeer diverse rollen speelde, valt voor het eerst echt op hoe fijn ze als komisch actrice is.

Long Shot is waarschijnlijk geen film die erg lang beklijft, maar wel een verfrissende en gewaagd vergezochte variant op het aloude romkomgenre, dat zelf ook belachelijk wordt gemaakt met verwijzingen naar vergelijkbare films, waaronder het archetypische Pretty Woman. De geforceerde 'suspension of disbelief' heb je er graag voor over. Bovendien werden we door Knocked Up al voorbereid op Seth Rogen die een relatie met een beeldschone vrouw heeft, en met Young Adult op Charlize Theron die een relatie met een lieve dikkerd heeft. Maar van Long Shot mag je dat soort onwaarschijnlijke koppels helemaal niet raar vinden, want dat is ook weer een vooroordeel.