Lenox Hill S01E01: emotionele achtbaanrit

Wie in de catalogus van Netflix Lenox Hill aanklikt belandt zomaar in een bevalling of een hersenoperatie. De achtdelige documentairereeks, gemaakt door Ruthie Shatz en Adi Barash, geeft een opzienbarend inkijkje in het reilen en zeilen van het New Yorkse Lenox Hill-ziekenhuis, gelegen in de idyllische Upper East Side. Door de ogen van twee neurochirurgen, een gynaecoloog en een eerstehulparts zijn we als vliegen aan de muur getuige van een keur aan medische ingrepen: van een steenpuist die verwijderd moet worden tot een gecompliceerde chirurgische ingreep. En ook de persoonlijke levens van de vier medische specialisten – twee vrouwen; twee mannen – komen voorbij.

Een neurochirurg belt met zijn vrouw; de gynaecoloog is zwanger en krijgt een echo waar haar echtgenoot bij aanwezig is. Werk is leven en leven is werk. En buiten kijf staat dat de hoofdpersonen stuk voor stuk een roeping hebben. Ze zijn ambitieus, sympathiek en benaderbaar. Misschien wel anders dan je zou verwachten, of dan ons is bijgebracht door medische drama’s als ER en Grey’s Anatomy. Hoewel ze ook ruziën – zakelijk én privé – en af en toe een krachtterm eruit schreeuwen. Niets is de mens vreemd. En dat is Lenox Hill in een notendop: bijzonder humanistisch. Het zijn de mensenhanden die ervoor zorgen dat de patiënten genezen.

Hoewel Lenox Hill geenszins een vrolijke parade van medische wonderen is. De makers tonen ook sommige frequente patiënten die dakloos zijn en waar niemand zich over ontfermd. En operaties gaan natuurlijk niet steevast volgens plan en hebben soms desastreuze uitwerkingen. De camera mag erbij zijn – wie in beeld komt heeft toestemming gegeven – met als gevolg dat Lenox Hill bij vlagen een emotionele achtbaanrit is. Zoals wanneer een 42-jarige politieagente een tumor laat verwijderen in haar nek en niet weet hoe ze nadien zal functioneren. Het afscheid van haar echtgenoot, moeder en kinderen voordat ze de operatiezaal in wordt gereden is bijzonder pijnlijk en ontroerend.

Als kijker duim je dat ze weer bij bewustzijn komt na de operatie. Je gaat meeleven met de medische specialisten. Dat is knap gedaan door Shatz en Barash, die een oprechte reeks hebben gemaakt. Die tegelijkertijd – qua patiënten – ook nog eens een dwarsdoorsnede is van New York City. Rijk en arm, verslaafd en nuchter: ze zijn allemaal aangewezen op de expertise in het Lenox Hill-ziekenhuis.