Klassiekers in komkommertijd: Fringe

Foto credits: Warner Brothers Television

Op het eerste gezicht heeft Fringe  nog het meeste weg van The X-Files , maar dan op steroïden. Ook Fringe draait namelijk steeds om een mysterieuze zaak van de week, met daaroverheen een groter, overkoepelend complot. Toch staat deze scifi-serie van de hand van J.J. Abrams, Alex Kurtzman en Roberto Orci (eveneens het trio achter de Star Trek-reboot Star Trek: The Future Begins ) ook heel goed op eigen benen.

De serie begint op – relatief - bescheiden schaal. FBI-agente Olivia Dunham (Anna Torv, Mindhunter , The Last of Us ) wordt opgeroepen bij een wel heel macabere aanslag: alle inzittenden van een nationale vlucht kwamen om door een onbekend biologisch wapen, waardoor het vlees haast van je botten afsmelt (denk de climax in Raiders of the Lost Ark , maar dan met de special effects van tien jaar geleden).  

De bijzondere omstandigheden van de aanslag trekken ook de aandacht van Phillip Broyles (Lance Reddick, The Wire , Resident Evil ), hoofd van de Fringe-divisie, die zich specialiseert in alles dat vreemd en onverklaarbaar lijkt.

Op zoek naar een tegengif voor het dodelijke goedje komt Olivia terecht bij Walter Bishop (John Noble, Denethor in The Lord of the Rings ), een briljante wetenschapper. Er is alleen één probleem: Walter zit al jaren in een afgesloten psychiatrische inrichting. Alleen zijn van hem vervreemde zoon, Peter (Joshua Jackson, The Affair , Dawson’s Creek ), kan hem daar wegkrijgen.

Natuurlijk is dit pas het topje van de ijsberg. Deze aanslag past in een rijtje van andere vreemde gebeurtenissen, die Broyles ook wel Het Patroon noemt. Veel van Olivia’s zaken lijken ook terug te leiden naar Massive Dynamic, een gigantisch techbedrijf waar de geheimzinnige William Bell, de vroegere laboratoriumpartner van Walter Bishop, de scepter zwaait.

Fringe  deinst niet terug voor griezelige en gore dingen. Een man verandert, eveneens tijdens een vlucht, in een monsterachtig stekelvarken. Een ander besmet mensen met een stofje waardoor al hun lichaamsopeningen (neus, ogen, mond) voor de ogen van ontzette omstanders dichtgroeien. Maar, de makers verliezen nooit het zicht op het grotere plaatje.

Toch is dat niets zonder ijzersterke cast. Torv is warm en empathisch, Jackson droog en afwachtend. Peter is ook de tussenpersoon die Walters wetenschappelijke spraakwaterval van de hoognodige context voorziet. Maar Noble is de man die iedere scène – en uiteindelijk de hele show – steelt. Hij brengt iedere geniaal geschifte theorie met een kinderlijke oprechtheid. Toch draagt Walter ook een groot en hartverscheurend geheim met zich mee. Een geheim zo diep en confronterend dat het hem – en met hem de wereld – bijna heeft gebroken.

De pathos, hartzeer en verlossing die Abrams, Kurtzman, Orci en Noble Walter aan het einde weten mee te geven, daar kan geen door aliens ontvoerde Scully tegenop.