Klasse moeders

Tienermoeders met problemen kunnen sinds kort een opleiding volgen op het Zadkine startcollege in Rotterdam. Een prachtig initiatief. ‘Deze opleiding voldoet echt aan een vraag.

In de schoolgang van het Zadkine Startcollege in Rotterdam-Zuid wordt meteen duidelijk waar je moet zijn. Bij een van de klaslokalen hangt het bordje ‘Mama’s Garden’. In het lokaal zelf staan, behalve de gebruikelijke houten schoolstoelen en een whiteboard, ook een ledikant waarin een babypop ligt. Aan de muren hangen posters van een workshop over toekomstdromen en kernwaarden. In 2015 zette het Zadkine Startcollege als eerste school in Groot-Rijnmond een klas op speciaal voor jonge moeders zonder schooldiploma. Hier kunnen ze de entree opleiding (mbo-opleidingsniveau 1) assistent zorg en horeca volgen. De opleiding, die in eerste instantie met subsidie van de gemeente Rotterdam is gestart, is het decor van het programma Mommies in class, waarin een groepje jonge moeders gedurende een schooljaar wordt gevolgd. Esther Sjerp-de Vries is naast medeoprichtster ook docente en mentrix van de jonge-moederklas.

‘Op mijn achttiende kreeg ik zelf mijn eerste kind, waardoor ik heb ervaren hoe het is om als jonge moeder naar school te gaan. Ik deed een hbo-opleiding aan de PABO, waar de docenten geen enkel begrip hadden voor mijn persoonlijke situatie. Er werd geen rekening gehouden met studerende moeders. Omdat ik een goed netwerk had, ben ik op mijn pootjes terecht gekomen. Maar hoe, dacht ik, zit dit met jonge moeders die minder bevoorrecht zijn, die niet uit Nederland komen, of niet gesteund worden door hun omgeving? We besloten om een klas speciaal voor jonge moeders op te zetten. Als ervaringsdeskundige kan ik ze extra begeleiding bieden. Het was meteen een succes. Inmiddels hebben we drie klassen en doen we alles op eigen kracht.’

De studenten hebben in ieder geval één ding gemeen: ze zijn allemaal moeder. Blijft het bij deze overeenkomst? ‘De groep is heel divers. De meeste jonge moeders komen uit de lagere sociale klasse, maar dat hoeft niet per definitie de reden te zijn dat ze meedoen. We hebben ook vluchtelingen in de klas. Zo gaf ik iemand les die in een vrachtwagenband de zee over is gekomen en in het asielzoekerscentrum in Ter Apel verbleef. We hebben ook meisjes die in Nederland geboren en getogen zijn, maar die door problemen thuis of in hun directe omgeving op het verkeerde pad terecht zijn gekomen. De belangrijkste overeenkomst is dat nagenoeg alle moeders geen financiële stabiliteit hebben of in het ver- leden in aanraking zijn geweest met jeugdzorg of justitie. Ze komen uit een armoedesituatie of zitten in de schuldsanering. Een paar van mijn studenten zijn slachtoffers van de toeslagenaffaire. Aan het begin van het schooljaar benadruk ik altijd: we starten hier als gelijken. We
zitten allemaal in hetzelfde schuitje en we gaan het samen nog een keer doen.’

Lees verder in VARAgids 18 vanaf bladzijde 18.