Kevin Hart: What Now?: Oprechte grappen voor een groot publiek

De hardwerkende komiek Kevin Hart trekt geen volle zalen, maar volle stadions. Voor de opnames van deze Netflix-special weet de kleine tornado het stadion van de Philadelphia Eagles (ruim zestigduizend zitplaatsen) te vullen. Toegegeven: hij speelt een thuiswedstrijd, in de ‘stad van de broederlijke liefde’, waar hij zijn jeugd doorbracht. Voordat hij het podium betreedt, volgt eerst nog een stijlvolle Bondparodie: Hart moet vergezeld door Halle Berry een paar schurken van zich af schudden in een casino – nadat hij een pokertoernooi heeft gewonnen. Deze openingssequentie (met tevens rollen voor Don Cheadle, Ed Helms en snelle auto’s) is misschien wel de langste uit de geschiedenis van komediespecials.

De ongekend populaire grappenmaker wordt via een soort luchtschacht uiteindelijk het podium opgeschoten, en heeft vanaf de eerste minuut dat gigantische publiek aan zijn lippen: met een grap over een wasbeer die resideert in de tuin van zijn villa. ‘Hij pakt zijn geslachtsdeel, en doet alsof hij twee keer schiet met zijn pistool.’ Maar dat kan niet, zo doet Hart zijn vriendin na: ‘Wasberen hebben geen duimen.’ Waarmee aan het licht komt hoe hij dit soort belevenissen ietwat overdrijft, om zijn angst voor wilde dieren te verbloemen. Deze zelfspot leidt gedurende de hele avond – zo’n negentig minuten – tot de ene na de andere apotheose.

Hart verklaart waarom zijn grappen zo goed aanslaan: ‘Ze zijn afkomstig uit mijn privéleven.’ Hij probeert niet, zoals andere komieken soms wel proberen, een soort morele superioriteit over te brengen, hij heeft niet overal een antwoord op. Hart is allesbehalve een perfect mens; hij is, zoals hij schaamteloos deelt, een huisvader die zijn gezin zo in de steek zou laten. Of hij dat meent, laat hij natuurlijk in het midden. Maar hij bouwt met zijn nederige en openhartige benadering wel respect op bij het publiek. Hij wijst niet met zijn vinger, maar wil bovenal vermaken met zijn slapstick. Dat hij aan het einde van de avond proclameert dat dit ‘de beste avond van zijn leven’ is, komt volledig oprecht over. Net als zijn constatering dat hij – op knappe wijze - zestigduizend mensen van diverse pluimage heeft samen weten te brengen.