Into the Dark S01: serie van Blumhouse mag wel meer risico nemen

Foto credits: Hulu

Het is gezien het interessante aanbod jammer dat het zo lang duurt voordat veel content van Hulu, in de VS de Disney-dienst die een podium biedt aan wat minder gezinsvriendelijke series en ideeën, in Nederland te zien is (waar blijft Veronica Mars S04 ?!). Het is in die context te prijzen dat streamingdienst Horrify zich dit Halloween-weekend eindelijk waagt aan Into the Dark, de nieuwe Twilight Zone-variant van producent Jason Blum, de man die met hits als Get Out en The Purge het horrorgenre in de bioscopen eigenhandig uit het slop wist te halen.

De energieke reeks biedt twaalf verschillende horrorverhalen, gemaakt door verschillende schrijvers en regisseurs, die worden opgehangen aan twaalf grote feestdagen; in de eerste aflevering wordt een huurmoordenaar (Tom Bateman uit Beecham House ) die probeert een lijk te transporteren aangezien voor een Halloween-gast met een vreemd kostuum. De afleveringen worden eens per maand uitgezonden en hebben de lengte van een speelfilm, zo'n anderhalf uur. De serie oogt, zeker voor een tv-reeks, erg goed verzorgd en de verhalen bieden een mix van conventionele horrorthema's en -effecten en (milde) sociale satire. Maar het niveau van de verhalen komt maar zelden écht boven de middelmaat uit.

Bovendien blijft een bekend probleem met horror dat het heel lastig blijft een sterk idee ook een echt bevredigende climax te geven. De meeste verhalen - zoals The Body of Down, waarin een vrouw op Valentijnsdag met haar stalker vast komt te zitten in een lift - missen een punchline, en dan kunnen anderhalf uur opeens heel lang en vaak ook wat inspiratieloos en veilig gaan aanvoelen.

De sterkste afleveringen bevatten een bepaalde urgentie waardoor de makers verder lijken te durven gaan, zoals Treehouse, over een groep heksen die besluiten een MeToo-hufter een lesje te leren. Of Culture Shock, waarin een Mexicaans meisje dat naar de VS probeert over te steken in een Stepford Wives-achtig dorp belandt. Ook een extra credit krijgt Flesh & Blood (aflevering twee), waarin Diana Silvers (uit Booksmart) tijdens Thanksgiving het vermoeden krijgt dat haar vader (Dermot Mulroney) een seriemoordenaar is; voor deze episode tekende Patrick Lussier, de vaste editor van wijlen horrormeester Wes Craven, voor de regie.