Indian Predator: The Diary of a Serial Killer S01E01-02: interessant maar exploitatief

Wanneer de vooraanstaande journalist Dheerendra Sing, die in de buurt van het Indiase Allahabad onderzoek doet naar illegale mijnpraktijken, in 2000 ineens vermist raakt dan gaan er her en der belletjes rinkelen. Sing is een ervaren journalist die met zijn artikelen de ‘mijnmaffia’ blootlegt. Hij kent, kortom, het klappen van de zweep. Betrokkenen bij de zaak vertellen in Indian Predator: The Diary of a Serial Killer vervolgens hoe ze Sings moordenaar destijds op het spoor komen, en hoe deze Ram Niranjan, die zichzelf heeft omgedoopt tot Raja Kolander, uiteindelijk wordt beschuldigd van 14 moorden.

Sing blijkt zijn nieuwste slachtoffer. Zijn lichaam wordt in delen teruggevonden. Zijn hoofd wordt in een meertje aangetroffen, in een plastic zak. Uit onderzoek en verhoren met Kolander blijkt vervolgens dat de seriemoordenaar de hersens van zijn slachtoffers at in de hoop daar zelf intelligenter van te worden. Saillant is dat Kolander zelf ook in beeld verschijnt: filmmaker Dheeraj Jindal heeft hem zo ver gekregen om vanuit de gevangenis zijn kant van het verhaal te vertellen – hoewel je als kijker van meet af aan weet dat die lezing waarschijnlijk quatsch zal zijn.

Nog intrigerender is dat familieleden van Kolander, net als familieleden van Sing, zijn geïnterviewd. Kolanders dochter gelooft dat haar vader een onschuldige heilige is; terwijl de zoon van Sing op treurige wijze omschrijft hoe hij zijn vader – hij was twee jaar toen Sing werd vermoord – nooit heeft leren kennen. Tegelijkertijd is dit ook de achilleshiel van Indian Predator: The Diary of a Serial Killer : er  komen veel te veel mensen aan woord die vaak ook weinig bijdragen aan de kern van het verhaal en tegelijkertijd de boel opkloppen. Deze driedelige documentairereeks is dan ook niet echt geïnteresseerd in Kolanders familieleden of de nabestaanden maar overduidelijk in spanning en sensatie.