House of Guinness S01E01-02: fascinerende kroniek van Ierland anno 1868

Wanneer de beroemde bierbrouwer Benjamin Guinness overlijdt, breekt er een strijd uit tussen zijn erfgenamen, in speels en schilderachtig historisch drama van de maker van Peaky Blinders.

Dublin, mei 1868. Benjamin Guinness, de bierbrouwer wiens familienaam intussen bekend is in een groot deel van de wereld, is overleden. Terwijl een grote rouwstoet op het punt staat om te vertrekken, met het opgebaarde lichaam van Guinness in een sierlijke halfopen lijkkoets, verzamelen sommige Dublinners stenen en eieren. Scenarist Steven Knight (Peaky Blinders) laat zien dat niet iedereen destijds blij was met de hegemonie van de bierbrouwersfamilie. Guinness zorgde voor veel banen, maar erg hoog waren de salarissen niet per se. En bovendien zagen veel diepgelovige Ieren bier als het nectar van de duivel.

Halverwege de negentiende eeuw heerst in de kolonie van Groot-Brittannië ook nog eens een groot anti-Brits sentiment: veel Ieren streven naar onafhankelijkheid. Knight gebruikt in die zin de familiegeschiedenis van de bierbrouwer als een lens waardoor de kijker een nieuwe blik krijgt op een deel van de Ierse geschiedenis.

De plot begint dus op een kruispunt, met de dood van de patriarch. Guinness laat vier kinderen achter: Arthur (Anthony Boyle), Edward (Louis Partridge), Anne (Emily Fairn) en Benjamin (Fionn O’Shea). Het laat zich wel raden dat hun vader in zijn testament heeft opgetekend hoe de erfenis verdeeld moet worden en dat zijn nageslacht het daar niet mee eens is.

Het is ook fascinerend hoe regisseurs Tom Shankland en Mounia Akl de personages introduceren: voor een spiegel, in een scène die zich net voor hun vaders uitvaart afspeelt. Een voor een etaleren ze hun welbespraaktheid en bewijzen ze hoever ze af staan van de lieden die het bier drinken dat hun familie produceert. De Guinness-familie is gaandeweg de jaren deel gaan uitmaken van de culturele en politieke elite. James Norton speelt Sean Rafferty, de gewiekste stroman die de grote fabriek runt en de taal spreekt van de arbeiders. Hij weet de wensen (hoge productie) van zijn meesters te verbinden met de plichten van de arbeiders.

Shankland en Akl gieten dit alles in een prettige esthetische vorm die doet denken aan de romantische en naturalistische schilderkunst van die tijd. Zie bijvoorbeeld een scène waarin een grote brand uitbreekt en silhouetten van toekijkers een contrastrijk, kunstzinnig effect sorteren. Saillant is daarnaast dat onder menig scene moderne muziek klinkt: in de eerste twee afleveringen passeren Ierse bands - of bands met Ierse invloeden - als Fontains D.C., Flogging Molly en Kneecap de revue. En ook de Amerikaanse folkzangeres Karen Dalton krijgt een mooi plekje. Die muzikale artiesten zingen en zongen ook over het lot van de onderklasse. En die muziek contrasteert weer fijn met het elitaire karakter van de schilderkunst.

Het enige wat je Knight zou kunnen verwijten is dat hij zich met House of Guinness ten opzichte van zijn grote succes Peaky Blinders, nog zo'n historisch drama, niet echt opnieuw uitvindt. Maar dat hoeft helemaal geen schande te zijn.

House of Guinness, vanaf donderdag 25 september 2025 in zijn geheel bij Netflix