Hart tegen Hard: luchtige misdaadserie van Hollandse bodem

Het concept is minstens al zo oud als Sherlock Holmes en Dokter Watson. Neem twee tegenpolen, als het kan van tegengestelde sekse, waarvan de één detective is en de ander iets anders – zeg misdaadschrijver (Castle), of de duivel ( Lucifer ) – en laat ze samen misdaden oplossen. Zit die interactie goed, dan maken de misdaden zelf al niet eens zoveel meer uit.

Bij de serie Hart tegen Hard (nu te zien bij Videoland) is dat niet anders. Ava (Elise Schaap, Familie Kruys, Ja, ik wil) is misdaadverslaggever, Thomas (Dragan Bakema, Rembrandt en ik, De geheimen van Barslet) politiedetective. Althans, we gaan ervan uit dat hij voor de politie werkt. De binnenkant van een politiebureau krijgen wij – en hij – de hele serie niet te zien. Thomas wordt namelijk altijd persoonlijk op de hoogte gehouden door zijn politiecommissaris (Renée Fokker, Blind Date, Zwarte Tulp).

Thomas en Ava delen een geschiedenis (en een achtertuin), iets wat in het begin zorgt voor de nodige frictie en rivaliteit. Thomas heeft een penning, Ava heeft haar informant Ome Ben (Huub Stapel), maar als team zijn ze natuurlijk het beste.

Dat de serie van 2011 is, is meestal niet te merken, behalve aan de af en toe wat onbeholpen teksten. Vooral wanneer ze uit de mond van Paul Smit ( Barry Atsma , momenteel ook weer te zien in Klem ) komen, de hoofdredacteur van ‘het grootste dagblad van Nederland’ waar Ava voor werkt. Wanneer Ava vraagt waarom iedereen een bonus heeft gekregen behalve zij, wimpelt hij haar af met: ‘Een kopje koffie van de baas lijkt me bonus genoeg.’ Om haar vervolgens diezelfde bonus als wortel voor te houden, mits ze gaat wroeten in het privéleven van een collega. Aan de andere kant: een opmerking als ‘Ik heb een schat tussen mijn benen waar mannen een moord voor doen. En vrouwen soms ook’, was ook in 2011 al fout.

Ook voor de misdaadmysteries zelf hoef je de serie niet te zien. (Met als toppunt van saai: de diefstal van een USB-stick met ‘belastende informatie’). Maar laten we eerlijk zijn: daar gaat het allemaal ook niet om bij zogenoemde procedurals (tv-series waarin mysteries binnen één of enkele afleveringen worden opgelost).

Je kijkt om de incidentele bekende gezichten (Tjitske Reidinga als misdaadromanschrijver, Loes Luca als Ava’s moeder), maar bovenal om de chemie tussen de twee hoofdrolspelers. En wat dat betreft zit je bij Dragan Bakema en Elise Schaap wel weer helemaal goed.