Grantchester S04E01: ontwapenend en pretentieloos

Foto credits: ITV / PBS

Het werk van dominee Sidney Chambers (James Norton) is soms behoorlijk afstompend. Zo moet hij ook vergaderingen bijwonen waarin kerkgangers – veelal vrouwen – discussiëren over met welk goedje hun kerk schoongemaakt moet worden. Niet te veel azijn, waarschuwt een dame serieus, ‘straks ruikt deze eerbiedwaardige plek als een snackbar'. Oftewel, het is tijd voor een beetje actie in het leven van de zielenhoeder. Als hij een gelegenheidsdienst bijwoont van de Amerikaanse burgerrechtenactivist en collega-dominee Nathaniel Todd (Paterson Joseph), dan krijgt hij zijn zin: dorpsgenoten van Chambers zijn niet blij met het feit dat een zwarte preker in hun heiligdom komt spreken.

Er ontstaat tijdens de preek een oproer waarbij witte supremacisten vuurwerk afsteken. Een mysterieuze moordenaar gebruikt alle hectiek die hiermee gepaard gaat als een dekmantel voor zijn weerzinwekkende daad: hij of zij vermoordt Todds zoon met een mes. Chambers is er vervolgens als de kippen bij om een onderzoek in te stellen. Steevast vergezeld door de oudere maar niet per se wijzere échte detective Keating (Robson Green), die moeite heeft om de jonge hond bij te houden – en die vindt dat Chambers lijdt aan een gevaarlijke vorm van zelfoverschatting. En uiteraard cultiveert de hoofdpersoon ook weer een relatie met een van de passanten: een knappe volgelinge van Todd.

In die zin volgen de makers van Grantchester telkens zo goed als dezelfde formule. Vervolgens koppelen ze een moordmysterie weer aan een thema dat toen – het vierde seizoen van het misdaaddrama speelt zich af in 1956 – relevant was en dat nu ook is. In het geval van de openingsaflevering is dat racisme en discriminatie. En ook hoe je soms door de wijze waarop je de wereld ziet de zaken voor je neus niet goed in kaart kan brengen – hoewel Chambers dat dus uiteindelijk wel kan, dat is immers zijn handelsmerk. Dat levert ontwapenende televisie op, zonder loze pretenties. Met een dominee die misschien toch beter een ander beroep had moeten kiezen.