Go with the flow: wie wordt het nieuwe raptalent?

Met z’n veertienen zijn ze, de kandidaten van Go with the flow. Alle veertien jong – van tien tot en met zestien – en alle veertien dezelfde droom: een carrière als rapper. En de eerste stap hebben ze al gezet, als uitverkorenen voor dit nieuwe programma worden ze begeleid door grote namen uit de Nederlandse rapscene terwijl ze toewerken naar een battle. De grote winnaar mag uiteindelijk een videoclip opnemen en heeft een leven vol roem en glorie voor het grijpen.

Alles op zijn tijd: vanavond is de eerste ronde van de battles, met publiek en een kritische jury erbij. En eerst nog de generale repetitie. Zonder publiek, zonder jury, maar met een strenge eindredacteur. ‘Microfoon bij je mond houden, we hóren je niet hoor!’, roept ze. En bij een vastlopende kandidaat: ‘Doorgaan, doorgaan, doorgaan. Wat er ook gebeurt. We wachten niet, als dit vanavond gebeurt, moet je doorgaan!’

In de ruimte ernaast is de backstage. En daar zitten ze, of nee: hángen ze. Horizontaal, zoals pubers en pre-pubers hangen kunnen, languit op de leren banken met tafels vol Bastognekoeken, Pringles, wafels en een kan met limonade. Op een portable speakertje klinken Boef, Mocromaniac, Hef en andere Nederlandstalige rappers van nu; het wordt woord voor woord meegerapt. Loeihard staat het ding, maar het volume blijkt nog hoger te kunnen als een nummer van Lil’ Kleine voorbij komt. ‘Vroeger wou je shit zeggen maar nu moet je niks zeggen. Elke maand een nieuw nummer want je bitch blijft bellen. Fuck die neppe rappers, het gaat sowieso fout, maak een pokoe met Kleine; je gaat sowieso goud.’
De kleinste van het stel prevelt de tekst stellig voor zich uit. Aaliyah (10) komt uit Diemen-Zuid en omschrijft zichzelf zo: een beetje stoer en een beetje diva power. Je snapt het meteen. Een zwarte bandana zit met de strik omhoog opgeknoopt in haar dikke zwarte haren. Verder grote gouden oorbellen, een dikke goudkleurige ketting en de tuinbroek los; een reïncarnatie van haar naamgenoot, de bekende R&B-zangeres die in 2001 verongelukte terwijl de wereld aan haar voeten lag. En de wereld aan haar voeten, dat wil deze 10-jarige versie ook. Nu al, als het even kan. Maar haar roze Nikes zijn nog in kindermaat.

Aan ambitie in ieder geval geen gebrek: ‘Beroemd worden is het doel. Maar niet alleen als rapper, dat is meer iets voor erbij. Ik wil model worden, en mijn eigen kledinglijn starten.’ Opeens stopt ze met praten. Starstruck: jurylid I Am Aisha komt binnen. De rapper – echte naam: Aisha Echteld – vormt samen met Dio straks de jury als de kandidaten vanavond voor het echie optreden. Dromerig kijkt Aaliyah haar na. Je kunt je meteen voorstellen dat ze zichzelf in haar hoofd zo weg ziet lopen, als een ster – beetje stoer, beetje diva power. Groot fan is ze van rapper Lil’ Kleine. Bij een meet & greet kreeg ze laatst een kus van hem. Als ze het vertelt legt ze even haar hand op haar wang – daar dus. Maar andere idolen heeft ze ook. Model Kim Feenstra en zanger Ed Sheeran. Want als je tien bent, denk je niet in hokjes.

Even later staat ze op het podium voor haar generale repetitie. Dartel in de pasjes, vol bravoure. ‘Ik kom uit Diemen-Zuid en ik zie er lekker uit.’ Kennen we dat niet ergens van? Ach. Een beetje leentjebuur mag ook nog als je tien bent.

Voor de kandidaten is het een lange dag vandaag, maar voor de presentator ook. Yes-R (Yesser Roshdy) oefent met elk duo het moment van straks op het podium. Hij weet maar al te goed hoe ze zich voelen, de raptalenten om hem heen. Zelf begon hij op zijn twaalfde met rappen en al snel krabbelde hij omhoog. Talentenjachten, bescheiden hitjes (het nummer ‘Sletje’ samen met Baas B deed het goed), een gewonnen auditie voor een kippenreclame en dan de publieksprijs bij De Grote Prijs van Nederland. En toen kwam het grote succes. TMF Awards, megahits als ‘Leipe mocro flavour’ (met Ali B en Brace) en bijkomende levens als acteur en presentator. De droom die de kandidaten hier hebben, die kwam voor hem uit. En het bracht hem vandaag naar deze studio in Amsterdam-West, waar hij de battle vanavond aan elkaar praat en ondertussen de kandidaten begeleidt.
Met verve, moet gezegd. Hij spreekt hun taal en strooit met boksjes. Maar na een paar kandidaten is een pauze wel welkom. Een luchtje scheppen, wil hij. Even dan toch. Maar de eindredacteur heeft andere plannen met hem: ‘Even de peptalk doen?’. Even de peptalk doen. En meteen schiet Yes-R weer in de kinderstand, moeiteloos. De hele bups kleine kandidaten om hem heen als een voetbalteam vlak voor de aftrap. De boodschap: niet te veel bezig zijn met winnen, geníét er nou maar van. Een boks, nog een boks: ‘Oké, swag out jongens.’ Nu dan dat luchtje scheppen? Nee, groepsfoto. Die gaat in ieder geval in veertien huizen hangen straks. Misschien wel in vijftien, maar Yes-R wil nu echt even naar buiten. Komt net de VARAgids aan, of hij heel even met ons wil praten.

Heel even dan, op het trapje naast het podium. Even kijkt hij moe, maar als bij toverslag blaakt hij weer van energie: ‘Eerlijk: ik denk niet dat er een programma bestaat waar ik zoveel van mezelf in kwijt kan als Go with the flow. Het presenteren zit erin, en het rappen natuurlijk. Maar het mooiste: ik herken hun droom. Die blik in hun ogen, weten wat ze willen: dat had ik ook op die leeftijd. Iedereen doet het op z’n eigen manier maar de droom is dezelfde. En het is een mooie afspiegeling van de maatschappij hè? Allerlei culturen, geuren en kleuren doen mee. We hebben jongens, maar ook drie dames die hun mannetje staan. En de raps gaan echt ergens over.’

Zo is het wel. Die van Reduan (14) uit Roozendaal bijvoorbeeld. Yes-R kondigde hem net nog aan op het podium: ‘Redouan, de man met de masterplan!’. Zijn masterplan is een ode aan de belangrijkste vrouw in zijn leven. ‘Deze is voor mijn moeder, voor wie ik echt heel veel respect heb,’ begint hij. In de steek gelaten door zijn vader, heeft zijn moeder het alleen moeten opknappen met hem. Bij de generale repetitie staat ze er nog niet, maar straks richt hij zich tot haar in het publiek. Weinig kans dat ze het droog houdt.
Ook Fahd (12) schuwt de grote thema’s niet. ‘Mijn boodschap is peaceful. Ik wil een betere wereld en daar rap ik over. Maar een carrière als rapper? Hmm, ik wil later eigenlijk wetenschapper worden. Een medicijn tegen kanker bedenken, daar zou ik de wereld pas echt mee helpen, snap je? Ik vind het zo jammer dat we zoveel mensen verliezen aan die ziekte. En dan doe ik dat rappen er wel bij als hobby.’

Hij moet het opnemen tegen de 14-jarige Maurits uit Leusden. Op vakantie in Zuid-Afrika schrok hij van de armoede. Daar rapt hij nu over. Leuk om te doen, vindt-ie, maar het kost wel veel tijd. ‘Kijk, het is plannen allemaal. Ik moet natuurlijk oefenen, maar ondertussen heb ik ook school, drie keer per week voetbal, pianoles, dat soort dingen.’ Gelukkig hadden ze een kundig begeleider: Ali B gaf de jongens tips. Jaloerse vrienden? ‘Tuurlijk,’ zegt Fahd. ‘Haters zitten er altijd tussen.’

Bowi uit Uden is 14 en bevindt zich middenin dat duistere schemergebied waarin jongens nog op jongetjes lijken en dan opeens op een man. Als hij rapt kijkt hij boos, als hij praat is hij vriendelijk en zacht. Zijn onderwerp: drie vrienden met wie hij gebrouilleerd is geraakt. Voor altijd, denkt Bowi. ‘Dus ook als ik straks op televisie kom en ze dan opeens wel weer met me willen praten.’

De 16-jarige Berkay uit Eindhoven is de nestor van het stel. In Eindhoven wordt hij al herkend op straat van zijn You­Tube-filmpjes maar zo lekker als bij Go with the flow had hij nog nooit eerder gerapt. Maar wat wil je ook: ‘Monsif maakte de beat voor mijn nummer. Hij is heel goed. Ik rap vooral over het leven op de straat. In Eindhoven. Daar hang ik vaak met vrienden, ook ’s avonds nog.’ Zonder een spoortje stress staat hij even later op het podium. Net als de andere kandidaten lijken zenuwen geen rol bij hem te spelen. Geboren podiumdieren zijn het, met grote dromen. ‘Nu sta ik hier met Go with the flow, straks in de Arena met m’n eigen show,’ rapt iemand.

Op weg naar de uitgang is het opeens druk geworden. Familie en vrienden van de kandidaten druppelen binnen. Spandoeken onder de arm, moeders met plaatsvervangende zenuwen op hun gezicht. De lucht is zwanger van vrolijke verwachting. Maar buiten is het stil. Alleen in de verte staat iemand, achter een auto, een beetje verstopt en met de kruin in de lentezon. Het is Yes-R. Hij schept een luchtje.