Get Even: S01E01-02: urgentie ontbreekt

Zijn we ‘slachtoffers of schurken?’ Zo mijmert een scholier in de eerste aflevering van Get Even. Want ‘niemand had kunnen raden hoe erg het zou worden’. De jonge dame die de woorden uitspreekt maakt deel uit van een geheim vrouwengenootschap op een kostschool. Hun doel? Pestkoppen ontmaskeren. Zoals een jongeman die sportles geeft en zijn protegés voortdurend vernedert. Door hem in het geniep te filmen en die filmpjes tijdens een schoolberaad te tonen ten overstaan van alle leerlingen bezoedelen ze zijn reputatie. Hij wordt van school gestuurd. Oftewel: de daden van de pubermeiden hebben ingrijpende consequenties.

De boodschap in Get Even luidt dan ook: wraak is meestal zoet, maar lang niet altijd. Spelen voor eigen rechter is risicovol. En wie zijn billen brandt moet op de blaren zitten. Het coming of age drama memoreert eveneens aan discussies rondom mannelijke giftigheid – hoe sommige mannen overal mee wegkomen, maar nu niet meer. Boven alles is Get Even thematisch een kopie van melodrama’s als Elite. Waar Elite zich evenwel weet te onderscheiden met een over-the-top verhaallijn en een intrigerende cast zijn de personages in Get Even inwisselbaar. De makers maken het moeilijk om van ze te houden.

Omdat ze oppervlakkig ogen. Het zijn mooie mensen die vanwege idealen die in ieder geval aan het begin van het seizoen niet worden geopenbaard de goeddoener willen spelen. Tussendoor worden de afleveringen gevuld met kalverliefdes, gefluister in de wandelgangen, en metaforen over de landelijke politiek (daar hebben de jongeren geen vertrouwen meer in, zoveel is duidelijk). In slow-motion (ook zo’n nodeloze gimmick) zien we een feestje bij een rijkeluiskind; zo’n feestje waarvoor niet iedereen is uitgenodigd. Waar de populaire aanwezigen schamper om zich heen kijken. Het is een onvervalst cliché. Maar coming of age én roddelpraktijken scoren goed bij Netflix.

Get Even lijkt het product van 'u vraagt wij draaien'. Dat zal vrijwel nooit tot goede, beklijvende televisie leiden. Pubersores zijn interessant, mits belicht vanuit een innovatieve invalshoek. Zie bijvoorbeeld Euphoria : een show die werkelijk iets doet met de actualiteit van nu. Dat ontbreekt in Get Even goeddeels, een urgentie; een bedachtzame boodschap.