Game of Thrones – S6E10: The Winds of Winter *****

 

Een heuglijk zicht tijdens de openingscredits van de slotaflevering van het zesde seizoen Game of Thrones : het wapen van huize Stark, de wolf, prijkt weer op Winterfell! Dat is voor het eerst sinds het eind van seizoen 3, toen Winterfell in handen van de Boltons viel na de Rode Bruiloft. In deze aflevering wordt dan ook nadrukkelijk naar die slachtpartij terugverwezen. En waar de Rode Bruiloft de tweede akte van Game of Thrones inluidde, begint met deze aflevering de derde akte: na de nodige omzwervingen zijn de personages nu op hun plek voor het eindspel.

De aflevering begint met een lange, bijzonder goed in elkaar gezette sequentie, waarin Cersei zoals verwacht een verborgen voorraad wildvuur gebruikt om de Grote Sept op te blazen. Met nogal veel doden tot gevolg, waaronder de High Sparrow, Loras en Margaery. Én Tommen, die het geheel op afstand aanschouwt en zichzelf vervolgens prompt uit het raam werpt, waarmee Cersei nu ook de dood van haar derde en laatste kind aan zichzelf te wijten heeft. Terwijl ze zich tot koningin laat kronen kijkt Jamie verbeten toe. Wellicht worden de Mad King-achtige trekjes die ze begint te vertonen hem toch wat te veel.

In Winterfell zweren de overgebleven noordelijke huizen – aangespoord door Lyanna Mormont, het geweldigste nieuwe bijpersonage van dit seizoen – in een opzwepende scène hun trouw aan Jon Snow als Koning van het Noorden, ook al is hij een bastaard. Behalve dan dat hij geen bastaard is, zoals Bran ontdekt in een warg-tijdreis-visioen-ding, want Jon is eigenlijk stiekem de zoon van Lyanna Stark en Rhaegar Targaryen. Plotwending!

Arya blijkt ook terug te zijn, maar die maakt eerst een tussenstop om – met Faceless Men -technieken en alles – Walder Frey gruwelijk de nek door te snijden, waarmee twee van de partijen achter de Rode Bruiloft, de Freys en de Boltons, uit de weg zijn geruimd. Alleen de Lannisters nog.

En tot slot hét moment waarop iedereen al jarenlang wacht: Daenerys zet zeil naar Westeros, met steun van Dorne en Olenna Tyrell, die niet bepaald kan waarderen dat Cersei haar kleinkinderen heeft opgeblazen. Eíndelijk komt alles bij elkaar, wat veel belooft voor volgend jaar.

Met 'Battle of the Bastards' en ' The Winds of Winter ' eindigt seizoen 6 op een hoogtepunt, maar het is jammer dat de weg ernaartoe wat rommelig was. Het plot was af en toe te gehaast, waardoor de kijker te veel zelf in moest vullen. Dat ging ten koste van de karakterontwikkeling en de organische manier waarop de personages het plot stuurden, twee dingen waarin Game of Thrones juist altijd zo goed was. Deze laatste aflevering laat echter – hoewel ook niet perfect – zien dat karakterontwikkeling en plot nog steeds goed samen kunnen gaan.

Als het de makers lukt om het niveau van deze laatste twee afleveringen vast te houden voor seizoen 7 en 8, waarin ze waarschijnlijk met minder verhaallijnen hoeven te jongleren en bovendien een groter budget per aflevering (want minder afleveringen, 13 in totaal) hebben, dan hebben we nog heel wat om naar uit te kijken: “Winter is here.”

Maandag 27 juni, 20.30 uur, HBO.