Everything Sucks! S01: Ietwat onhandig, wel ontwapenend

Dat de middelbare school voor de meeste mensen niet de leukste tijd van hun leven is – ook zonder interdimensionale wezens uit de Upside Down -  is wel algemeen bekend. Je begint weer als ukkie, de hormonen gieren door je lijf en opeens is er de druk ergens bij te moeten horen.

De drie beste vrienden Luke (Jahi Di’Allo Winston), McQuaid (Rio Mangini) en Tyler (Quinn Liebling) melden zich al snel aan bij de videoclub van Boring High (de serie speelt zich af in 1996), waar de montere Luke op slag valt voor de teruggetrokken Kate (Peyton Kennedy). Veel kans maakt hij waarschijnlijk niet, gezien haar verlangende blikken naar de flamboyante Emaline (Sydney Sweeney), leidster van de dramaclub.

Je kan je een slechtere basis voorstellen. Toch komt Everything Sucks!, de nieuwste serie van Netflix, maar moeizaam uit de startblokken. Behalve Kate komen de andere scholieren niet of nauwelijks uit de verf, of neigen ze naar karikaturen. McQuaid is de opperpessimist, Tyler de veel te enthousiaste brugklasser, die ook nog eens verdacht veel aan Dustin (Gaten Matarazzo) uit Stranger Things doet denken (inclusief de krulletjes).

Emaline en haar tegenspeler Oliver (Elijah Stevenson), die iedere pauze in de aula zien als een privé-voorstelling, zijn al helemaal stierlijk vervelend. De acteurs worden niet geholpen door de dialogen, die ook zo door de leden van de dramaclub geschreven hadden kunnen zijn. (Kate over de combinatie Emaline en Oliver: ‘Ik weet niet wat ze in hem ziet.’ Luke: ‘Misschien smaakt zijn mond lekker?’)

Er zijn verzachtende omstandigheden, vooral in de vorm van Kates vader, Ken Messner (Patch Darragh), tevens de directeur van Boring High. Niet alleen is hij een schooldirecteur waar iedereen wel een voorbeeld aan zou kunnen nemen (we hebben het over jou, directeur Anton), ook als alleenstaande vader probeert hij zijn dochter het beste leven te geven dat hij kan, al trekt hij nog weleens de verkeerde conclusies, bijvoorbeeld wanneer hij zijn dochter met een Playboy betrapt.

Een enkele scène daargelaten kan je de eerste vier afleveringen met een gerust hart overslaan. De zaken worden interessanter vanaf aflevering vijf, wanneer Kate aan Luke opbiecht dat ze denkt dat ze op meisjes valt, de video- en de dramaclub de handen ineenslaan voor een gezamenlijk filmproject en er warempel een romance ontstaat waar je wel echt bij meeleeft (en nee, het is niet die tussen Luke en Kate).

Zeker het begin van Everything Sucks! is meer Saved by the Bell dan Freaks and Geeks, maar de serie eindigt beter dan dat hij begint, ietwat onhandig, maar ontwapenend. De overdaad aan jaren 90 nostalgia (trollen! Inbellen! Scrunchies! Oasis!) is daarbij de kers op de taart.