El Recluso: kruising tussen Prison Break en Taken

In de misdaadserie El Recluso gaat ex-marinier Lázaro Mendoza (Ignacio Serricchio; Lost in Space , Bones) undercover in een Mexicaanse gevangenis om erachter te komen waar de gekidnapte dochter van een Amerikaanse rechter is.

Zoals je zou verwachten van een serie die zich afspeelt in een Mexicaanse gevangenis, bestaat de gevangenenpopulatie uit volledig getatoeëerde gangleden, is er veel machogedrag en bruut geweld, wordt er denigrerend over vrouwen gepraat waarbij de meeste als zodanig geportretteerd worden, en is de bewaking en directie corrupt.

De gevangenis ‘La Rotundo’ wordt beheerst door de bende van Mariano Tavares (Luis Felipe Tovar). Zij hebben een gevangenisvleugel naar eigen stijl ingericht en hebben televisies, laptops en flipperkasten. Ook zitten zij achter de kidnapping van Linda, de dochter van de rechter. Op de binnenplaats hebben de leden van de criminele bende La Unión - die veelal tatoeages van de transnationale bende MS13 hebben - hun vestiging met hutjes van hout, spaanplaten en doeken. Daar komt Mendoza terecht – zijn alias is Dante Pardo. Hij weet zich moeiteloos te associëren met Tavares’ mannen en behoort al snel tot de vertrouwelingen van Tavares.

De eerste helft van de serie draait om het redden van Linda. In de tweede helft van de serie neemt het verhaal een andere wending, wanneer Mendoza verraden wordt door zijn opdrachtgever. Om deze nieuwe – heel persoonlijke – kwestie aan te pakken, roept Mendoza/Pardo de hulp in van de maatschappelijk werker en mensenrechtenadvocaat van de gevangenis Frida Villarreal (Ana Claudia Talancón).

De Spaanstalige Amerikaanse productie is een remake van de Argentijnse serie El Marginal, wiens uitvoerende producenten voor de eerste helft van El Recluso bij de serie waren betrokken. De serie bouwt de spanning in een fijn tempo op, en biedt een paar interessante bijrollen. Serricchio geeft zijn personage emotionele diepgang, integriteit en slaagt erin om zijn vijanden nooit een teken van zwakte te laten zien.

El Recluso voelt door het verhaal en de situering als een kruising tussen Prison Break en Taken. De absurde gebeurtenissen lijken een kritiek op het gevangeniswezen van Mexico, en de macht die bendes opeisen - binnen en buiten de gevangenis. Ook stipt de serie de behoefte van (oudere) gevangenen - die al van jongs af aan vastzitten - om 'binnen' te blijven aan. De alledaagse spanningen in de gevangenis, in combinatie met de twee hoofdverhaallijnen en het acteerwerk van Serricchio, maken El Recluso spannend, meeslepend en rauw.