Edsilia over haar rol in het Eurovisie Songfestival

Op Instagram plaatste je een foto van diverse groenten op je aanrecht. Eet je de hele dag avocado’s, bleekselderij en wortelen om slank en fit te worden?

Ik was net terug van vakantie en had te veel gesnoept, terwijl ik juist 20 kilo was afgevallen. Dus toen ik thuiskwam dacht ik: nu is het afgelopen, back to business. Want voor het Songfestival wil ik wel weer een beetje strak zijn. Vandaar al die groente.


Hoe bereid je je nog meer voor?
Ik ben geen presentatrice. Ik weet hoe het is om op tv te zijn, maar het lezen van een autocue is nieuw voor mij. Dus ik ga oefenen om niet als een robot over te komen en niet overduidelijk van links naar rechts te lezen. En om me bewuster te zijn over hoe ik presenteer krijg ik mediatraining. Ik ben soms heel wild, hyperactief, wel érg enthousiast en lekker hysterisch. Ik moet dat beter leren doseren. Als ik in beeld ben, is het bijvoorbeeld niet zo handig om te gaan stuiteren. Mijn grootste angst is dat ik me te veel laat gaan. Ik moet oppassen dat ik niet meega in het enthousiasme van het publiek. Onlangs presenteerde ik in Ziggo Dome het songfestivalfeest en kondigde bijna alles schreeuwend aan. 

Als je zelf optreedt kan dat, maar op tv denkt de kijker: waarom gilt die vrouw de hele tijd? Even gas terugnemen dus, want ik ben wel de gastvrouw. En verder ga ik nog bij de nonnen in Vught langs om mijn Engels een beetje bij te spijkeren. Ik voel me vereerd dat ik het mag presenteren, dus doe er alles aan om goed voorbereid te zijn.


‘Als ik me goed voorbereid, ben ik minder bang voor een black-out,’ zei je eerder. Hoe ziet die paniekfantasie eruit?

Dan weet ik ineens niet meer wat ik ook alweer wilde zeggen. Dat heb ik in een gesprek soms ook. Of dat er te veel dingen om me heen gebeuren waardoor ik afgeleid raak en ineens niet meer weet bij welke regel van de autocue ik was. Dat vind ik lastig. Als ik optreed roep ik: haaaaai, zijn jullie er vanavond bij? Dat gaat allemaal vanzelf. Maar als ik weet dat er een script is, maak ik me tijdens het voorlezen al druk: oh god, heb ik dat ene zinnetje nou gezegd of ben ik het vergeten?


Lees verder in VARAgids 4 op pagina 8.