Dracula S01E01: bloedzuigend genot

Foto credits: Netflix

‘Misschien stromen er verhalen door onze aderen als je weet hoe je ze moet lezen.’

Dracula. De bloedzuigende legende in horror uit het boek van Bram Stoker heeft menig verhaal over vampieren geïnspireerd. De nieuwste toevoeging aan dit rijtje is nu BBC’s Dracula , bedacht door twee legendes zelf: Steven Moffat en Mark Gatiss. Deze briljante samenwerking gaf ons eerder het welbefaamde Sherlock. De twee leerden elkaar kennen toen ze voor Doctor Who schreven. Het idee voor Dracula ontstond tijdens een photoshoot voor Sherlock , waar Benedict Cumberbatch met hoge kraag gefotografeerd werd.

In drie afleveringen (alhoewel films een betere omschrijving is, gezien ze negentig minuten duren) brengt het duo een hommage aan de figuur en de legende van Dracula, en geven ze hem een eigen twist. De serie voelt als Sherlock , maar dan over Dracula.

Transsylvanië, 1897, het jaar dat Dracula zich opmaakt om naar Londen te gaan voor wraak. De Deense acteur Claes Bang ( The Square ) geeft gestalte aan de iconische bloedzuiger. Zijn redelijke onbekendheid helpt bij het neerzetten van het personage, doordat hij geen ‘bagage’ meeneemt van andere rollen waar het publiek hem van zou kennen. Zijn slachtoffer is de Britse advocaat Jonathan 'Johnny' Harker (John Heffernan; Collateral ).

De eerste aflevering vertelt hoe Johnny wist te ontsnappen uit het afschrikwekkende doolhofkasteel van graaf Dracula. Johnny is terechtgekomen in een nonnenklooster en wordt ondervraagd door zuster Agatha (Dolly Wells). In flashbacks zien we wat Harker meemaakte in het kasteel. Zuster Agatha heeft een fascinatie voor het duistere en wil de mysteries rondom graaf Dracula doorgronden. 'Heb je seks gehad met graaf Dracula?', vraagt ze aan Harker, die duidelijk geïnfecteerd is met iets. Harker ziet lijkgrauw, heeft open plekken op zijn gezicht, geen haar, en aan het begin van het gesprek is er een vlieg die in zijn oog verdwijnt.

Moffat en Gatiss weten een frisse wind te blazen in de legende, door uitstekende casting en slimme, geestige oneliners bezorgd door Wells en Bang. De serie lijkt alles te hebben wat je van Dracula wil; schrikmomenten, mysteries, plottwisten en gevatte humor.

Bang maakt het personage eigen en is – wanneer hij weer opleeft door bloed – intelligent, charismatisch, geestig en uiteraard gevaarlijk – maar op een charmante manier. Zijn personage is driedimensionaal en hij straalt de raadselachtige erotische aantrekkingskracht uit die je wil van het figuur. Er lijkt geen moment te zijn waarop hij zichzelf niet lijkt te amuseren met zijn nieuwste gezelschap. Gevatte reacties als ‘er is hier niemand anders die leeft’ en ‘ik drink niet… wijn’ illustreren dat de graaf (ook) een gevoel voor humor heeft – dat moet ook wel als je eeuwenlang alleen in een enorm kasteel woont.

Zuster Agatha’s gevatte comebacks doen qua toon soms denken aan zuster Michael uit Derry Girls , maar zijn serieuzer en intelligenter. ‘Je bent een Engelsman. Een combinatie van niet te vergelijken veronderstellingen’. Ze verschrikt niet wanneer ze oog in oog komt te staan met graaf Dracula, ze provoceert hem juist. Haar leergierigheid naar het duistere valt op zijn plek aan het einde van de eerste aflevering, wanneer we haar achternaam leren kennen. Zuster Agatha is misschien wel het meest interessante personage in de serie, naast graaf Dracula.