Divorce S02: De scheiding is rond, gefeliciteerd!

De kogel is door de kerk. Na een eerste seizoen vol wikken en wegen, verwijten en treiterijen, kleine toenaderingen en nog verdere vervreemding is de scheiding van Frances (Sarah Jessica Parker) en Robert (Thomas Haden Church) dan toch een feit. Na alle frustraties verloopt het tekenen van alle papieren opvallend pijnloos, al gaan felicitaties aan het net bewust ontkoppelde paar misschien toch nog net iets te ver.

Een van de opvallendste – en verfrissendste – kanten van het eerste seizoen was hoe onsympathiek de hoofdpersonages (en daarmee de acteurs) durfden te zijn. (Aan de andere kant, showrunner Sharon Horgan maakte ook al eerder de tv-serie Motherhood, een uitgesproken onromantische blik op het ouderschap). Frances en Robert zijn egoïstisch en kortzichtig, meer bezig met hun eigen grieven en gerieven dan die van de mensen om hen heen. Wanneer in de pilotaflevering twee van hun beste, getrouwde vrienden worden afgevoerd, de vrouw (Molly Shannon) per politiewagen omdat ze met een pistool heeft lopen zwaaien, de man (Tracy Letts) met de ambulance omdat hij een hartaanval kreeg, betrekken Frances en Robert het voorval vooral op zichzelf.

De scheiding neemt veel acute frictie weg, al blijven ze door de kinderen (Charlie Kilgore, Sterling Jerins) natuurlijk wel aan elkaar verbonden. Langzaam pakken ze hun nieuwe leven op. Robert heeft zijn droom voor een speelparadijs laten varen en werkt in de bouw, Frances is op zoek naar kunstenaars voor in haar net geopende galerie.

Sommige onhebbelijkheden blijven. Robert laat zich nog steeds makkelijk dingen aanleunen, iets wat zijn nieuwe vriendin Jackie (Becki Newton, Ugly Betty) jubelend aanziet als ‘onbevooroordeeld’. Frances ontpopt zich juist tot een getalenteerde stalker wanneer ze denkt een nieuw natuurtalent te hebben gespot.

In Frances komen alle conflicterende gevoelens het best tot zijn recht. Hoe je zowel blij kan zijn weer op jezelf te zijn als jaloers op het liefdesleven van je ex. Hoe tegelijkertijd welgemeend en egoïstisch het is om ongevraagd bij het ziekbed van je inmiddels ex-schoonvader te verschijnen (leuke nieuwe aanwinst: Amy Sedaris als Roberts zus).  

Niet geheel verrassend heeft Sarah Jessica Parker dit seizoen dan ook het meeste te doen. Thomas Haden Church doet waar hij het beste in is (zichzelf): het met een uitgestreken gezicht geven van komische observaties. ‘Ik ben geen narcist,’ werpt Frances Robert verwijtend toe wanneer ze een (zelf)hulpboek tussen zijn ongeopende pakketjes heeft gevonden. ‘Ik heb je boek gelezen en de quiz gedaan.’ ‘En toch dacht je dat het over jou ging,’ is Roberts droge antwoord.

Hun scheiding maakt Frances en Robert geen andere, maar wel iets relaxtere mensen, meer open naar zichzelf en naar anderen. Bijvoorbeeld wanneer Frances’ goede vriendin en therapeute Dallas (Talia Baslam) ontdekt dat het nieuwe vriendinnetje van Robert een van haar cliënten is. Frances wil natuurlijk alles weten, maar maakt een pas op de plaats wanneer ze zich realiseert dat Dallas nu een klant kwijt is. 

Misschien waren felicitaties dan toch op zijn plaats.