Dit mag je van het nieuwe Late Night met Twan Huys verwachten

Het was de afgelopen maanden een geliefd onderwerp bij de koffieautomaten in Hilversum. Wat had RTL bezield om juist Twan Huys aan te trekken als opvolger van Humberto Tan? En zou het wat worden met Huys?
26 jaar geleden zag ik hem binnen komen bij Nova, een unieke samenwerking tussen de rode VARA en de neutrale en wat gouvermentele NOS. Hij behoorde tot het VARA-smaldeel. Ze waren wat luidruchtiger en zeker competitiever en veel meer gericht op scoren en kijkcijfers dan hun soms wat bedaarde collega’s van de NOS. Luidruchtig was Twan niet, wel een nieuwsjager tot in zijn vezels. En een niet te stillen ambitie. Dat kenmerkt hem nog steeds.

Twan Huys is een terriër, als hij beet heeft, laat hij niet meer los. Bijvoorbeeld bij het verdwenen fotorolletje met foto’s van de gruwelijkheden in 1994 in de moslimenclave Srebrenica. Of jaren later bij zijn verslaggeving over de gevolgen van de orkaan Katrina in New Orleans, bij zijn onthutsende portret van de Amerikaanse soldate Lynndie England die later werd veroordeeld voor haar mensonterende behandeling van gevangenen in Irak. Zijn interview met kolonel Thom Karremans over de massamoord in Srebrenica is ook nu nog, zoveel jaren later, ontluisterend. Om te krijgen wat hij wil gaat Huys tot het gaatje en soms nog een stukje verder.

Het hoeft niet meer gezellig te zijn bij Late night. Zeker is dat het programma een veel journalistiekere koers gaat varen. Huys is geen pleaser en er niet op uit om vrienden met iedereen te worden. Je zal geen eindeloze parade aan sterren en sterretjes uit eigen stal meer zien die hun eigen programma moeten komen aanprijzen. Dat is een van de de grootste vergissingen van de RTL-leiding bij Late night geweest en dat heeft Tan uiteindelijk de das om gedaan. Dat zal Huys, daarbij geholpen door zijn vaste ijzersterke eindredacteur Marij Janssens, niet laten gebeuren. Ze zullen zich daarvan vooraf hebben verzekerd. Zoals hij niet gaat optreden in commercials voor een bank of een eigen kledinglijn begint. Huys weet als geen ander wat de gevolgen zijn voor zijn statuur als journalist. En die krijg je niet zo makkelijk terug.

Dat betekent niet dat Huys het lichte werk uit de weg zal gaan. Ik verwacht dat het nieuwe Late Night nog meer gemodelleerd zal zijn naar Amerikaans voorbeeld. Daar hebben de talkshows voor een groot deel de rol overgenomen van de traditionele nieuwsprogramma’s. Ze zijn scherp, tegelijk amuserend en informatief, soms activistisch en uitgesproken anti-Trump. Met name voor de jonge generatie zijn die talkshows inmiddels de belangrijkste nieuwsbron.

De presentatoren komen niet uit de journalistiek maar hebben een achtergrond als acteur en stand-up comedian en zijn gewend er met een gestrekt been in te gaan. Maar anders dan Stephen Colbert, Jimmy Kimmel en Seth Meyers is Twan geen comedian. Verre van. Bij Huys wordt het geen combinatie van journalistiek en satire zoals we uit de Amerikaanse talkshows kennen. Hij zal Late night niet beginnen met een eigen stand-up routine. Dat past hem niet. Maar de losse toon, zonder de scherpte te verliezen, met af en toe een gestrekt been beheerst hij, zoals hij met name bij College tour heeft laten zien. Ook bij dat programma heeft Huys goed naar de Amerikaanse voorbeelden gekeken en daar een eigen draai aan gegeven.
Met het aantrekken van Huys trekt RTL ook een lange neus richting publieke omroep. RTL wil laten zien dat een serieuze journalistieke talkshow niet het vanzelfsprekende domein is van de NPO. Bovendien gaat het al een tijd niet zo lekker bij RTL en kan de zender een nieuwe impuls gebruiken zonder dat dit zich direct in torenhoge kijkcijfers hoeft te vertalen.

Er zit een lijn in. Van de enige verslaggever ooit met een zachte g van het Amsterdamse Radio Stad, tot correspondent in de VS en anchor van de toonaangevende actualiteitenrubriek van de Nederlandse televisie. En nu dus Late night met Twan Huys. Voor wie Huys een beetje kent komt zijn laatste stap niet uit de lucht vallen. Een dagelijkse talkshow die om je heen is gebouwd, is voor iemand met zijn drive en ambitie de hoofdprijs. En dan gaat het niet om het ongetwijfeld meer dan riante salaris, hoewel dat natuurlijk wel helpt.
Als anchor ben je bij een actua­liteitenprogramma weliswaar het gezicht en uithangbord maar heb je een betrekkelijk beperkte invloed op het geheel. Als je na 26 jaar Nova en Nieuwsuur echt een programma naar je hand wil zetten dan ligt de keuze voor Late Night voor de hand.
Bovendien is het bij de publieke omroep dringen op de late avond. Jeroen Pauw heeft nog niet te kennen gegeven er mee op te willen houden en Jeva Jinek lijkt met de dag beter op haar plek te zitten. En dan is er nog het aanstormend talent Nadia Moussaid.

Huys neemt ook een risico. Het kan mislukken. Het kan dat de kijkers wegblijven, dat ze vinden dat ze wel genoeg journalistiek gehad hebben op dat tijdstip, het kan dat de nieuwe leiding van RTL, of belangrijker nog de aandeelhouders helemaal geen lange neus naar wie dan ook willen trekken maar gewoon geld willen verdienen. Het is ten slotte een commerciële omroep. Maar no guts no glory.
Tan heeft laten zien hoe snel je op het schild kan worden gehesen en met hoeveel gemak je daar een paar jaar later – vaak door dezelfde mensen – weer van afgestoten kan worden. En als de stemming eenmaal is omgeslagen, helpt ook een scherp interview met Rutte over de miljoenennota niet meer.
Het zal voor Huys ook wennen zijn om zo onder het vergrootglas komen te liggen. Nu al leidt zijn reactie op een verkeerde opmerking van Tommy Wieringa in een interview tot grote verontwaardiging. De onvermijdelijke John van den Heuvel laat weten dat hij niet zal aanschuiven aan de tafel van Huys om daar een paar dagen later weer op terug te komen. Zo zal het vaker gaan. Privé zullen de bladen weinig plezier aan Huys beleven. Hij heeft niet het karakter voor uitspattingen. Huys is een gedreven en harde werker, op het monomane af. Trouw in zijn vriendschappen en trouw in zijn werk. Saai misschien maar bij het avontuur dat hij nu aangaat wel zo prettig.