Defending Jacob S01E01-02: middelmatig drama

Ook als je niet bekend bent met het gelijknamige boek waarop Defending Jacob gebaseerd is, zullen er tijdens de eerste afleveringen enkele alarmbellen gaan rinkelen. Het verhaal draait om een voorbeeldig gezin dat wordt uiteengereten door een moord: officier van justitie Andy Barber (Chris Evans), echtgenote Laurie (Michelle Dockery), en zoon Jacob (Jaeden Martell) leiden een idyllisch bestaan. Totdat Jacobs 14-jarige klasgenoot vermoord wordt aangetroffen in een bos, en alle pijlen wijzen naar twee verdachten: een pedofiel én Jacob. Uiteraard is het niet verstandig dat Jacobs vader op de zaak wordt gezet.

Het ligt er allemaal nogal dik bovenop dat Jacob wordt voorgespiegeld als een potentiële moordenaar. Zo wordt later in het verhaal het naargeestige verleden van Andy’s vader onthuld (een rol van J.K. Simmons). Waarmee romancier William Landay in 2012, toen het boek verscheen, al leek te zeggen: soms slaat psychopathie een generatie over. En akelig gedrag is erfelijk. Sommige scènes verwijzen hier opzichtig naar, zoals wanneer Laurie in bed tegen Andy opbiecht dat ze ‘opgelucht was dat het hun kind was en niet het hare’. Want: ‘Ik zou het verlies niet kunnen overleven.’

Of wanneer een personage verzucht: ‘Dat zag ik niet aankomen.’ Terwijl in de montage – let op, let op – júist de focus voortdurend naar Jacob wordt verlegd, maar wel heel subtiel. En zoonlief ontpopt zich meteen als een dubieus type, wanneer hij een klasgenote stalkt die net door zijn vader en een rechercheur is verhoord in een schoollokaal. Saillant tijdens deze scène is dat élke leerling Andy vraagt: 'Ben jij niet Jacobs vader?' De subtekst is hier natuurlijk: zou je deze klus wel moeten doen? En nog dieper: ken jij je eigen zoon wel? Dat lijkt dan ook de onderliggende boodschap van Defending Jacob: stille wateren hebben diepe gronden, ook als die stille wateren er ogenschijnlijk perfect uitzien.

Dit contrast wordt door showrunner Mark Bomback en regisseur Morten Tyldum (The Imitation Game) flink aangedikt, vooral om twijfel te zaaien over Jacobs schuld. De casting van Chris Evans en Michelle Dockery blijkt hierin een significante fout: ze zijn te perfect; te vierkant. Sowieso is het opzienbarend dat Evans in deze rol is gecast: hij is in zijn carrière nooit verder gekomen dan de ideale schoonzoon. En ook Dockery, die vooral furore maakte in Downton Abbey, mist diepgang. Hierdoor ontbreekt het in Defending Jacob aan durf en eigenheid, en kan Apple TV+ opnieuw een middelmatig drama toevoegen aan zijn catalogus.