De verschrikkelijke jaren tachtig S01E01: heerlijk vintage

Foto credits: VPRO/Topkapi

Waarmee begin je een televisieserie die al dan niet zijdelings draait om het tijdperk waarin hij zich afspeelt? Juist, met de telefoon. Misschien wel hét instrument van voor de digitale revolutie. De verschrikkelijke jaren tachtig opent met een scène waarin de piepjonge belhamel Piet (Rosa van Leeuwen), gesouffleerd door haar steun en toeverlaat Donnie (Kylian de Pagter), de Kindertelefoon belt met een opmerkelijke mededeling: ze wil graag met Michael Jackson trouwen. De man die Piet te woord staat (Eric van Sauers in een geestige rol) probeert serieus te antwoorden, hoewel het gesprek een rare wending neemt als blijkt dat Piet en Donnie ene Bert willen vermoorden.

Bert (Jacob Derwig is heerlijk onuitstaanbaar) blijkt de patriarch van een commune – nog net geen sekte – waarin de twee meisjes wonen. Hij zwaait de scepter in een pand dat hij ‘deelt’ met vier vrouwen (vertolkt door actrices Maria Kraakman, Bianca Krijgsman, Hannah van Lunteren en Malou Gorter ). En Bert is ontegenzeglijk een dictator, die talloze regels heeft opgesteld die tot de letter moeten worden gevolgd. Maar daar hebben zijn vrouwen niet altijd evenveel zin in. De kids – het drama wordt verbeeld vanuit het perspectief van Piet – kijken er met argusogen naar.

De verschrikkelijke jaren tachtig is een verfilming van het gelijknamige boek van cabaretier Tim Kamps, die eveneens tekende voor de regie. Scenarist (en actrice) Kim van Kooten vormde de roman om tot acht afleveringen. Het resultaat is een fijne reis terug naar een tijd die misschien een akelige connotatie heeft vanwege onder meer de Koude Oorlog maar ook warmhartig aanvoelt. Bovendien is Kamps' kinderregie uitstekend: je wil meteen meer zien van Van Leeuwen en De Pagter. Hoewel het drama niet een kinderreeks is, prevaleert de lof voor de verbeeldingskracht van het kind in bijna elk shot.