Crashing S02E01-06: Feest der herkenning

Sommige muziek wordt door muzikanten omschreven als muzikantenmuziek. Een band als The Band (de voormalige begeleidingsband van Bob Dylan) was bijvoorbeeld immens populair was onder muzikanten in de jaren 70. Crashing is wat dat betreft The Band onder de comedyseries: een feest der herkenning.

Crashing volgt comedybeginneling Pete Holmes, die net als in het eerste seizoen al ‘blaffend’ op New Yorkse straathoeken het publiek voor zich moet winnen. Wie komt er diezelfde avond zijn act aanschouwen in het beduimelde cafétje, waar hij zonder betaling werkt?  En hopelijk vindt Pete daarna in het holst van de nacht een slaapplek, zodat hij niet met de metro terug hoeft te reizen naar de garage buiten Manhattan, die hij tijdelijk heeft betrokken.

In dat opzicht is de sullige komiek, met zijn guitige glimlach, er niet op vooruitgegaan. Hij woont nu bij zijn aartsvijand Leif (George Basil), de knakker die seks had met zijn ex. Vanuit die garage zet hij ‘zijn droom’ voort: hij moet en zal een succesvol stand-upper worden. Maar eerst nog even masturberen, zo blijkt uit de openingsscène van de eerste aflevering. En dan aan het werk bij een ijssalon, waar Pete stompzinnige liedjes moet zingen, als klanten hem een fooi geven. Die carrière als goedbetaalde grappenmaker is nog ver weg. Gemiddeld genomen duurt het ook wel een jaar of vijf, voordat je in New York naam maakt. Het stikt er nou eenmaal van talent.

Ook nu zien we de uitzonderingen op de regel. Een comédienne waar Holmes spontaan verliefd op wordt, krijgt zonder tegenprestaties een plek op de agenda van de komedieclub. Een one night stand volgt (Pete heeft weer eens seks gehad; en dat is te zien aan zijn euforische blik), waarna hij vroeg in de ochtend zittend plast in het zicht van zijn kortstondige bedpartner. Het is een ongemakkelijk en onsmakelijk tafereel; exemplarisch voor Crashing. Uit die pijnlijke momenten ontstaan immers de humoristische anekdotes in de schijnwerpers.  

De zachtmoedige hoofdrolspeler ontmoet in dit nieuwe seizoen de goochelaar en atheïst Penn Jillette. In een gesprek gaat het om Holmes’ christelijke geloof. Hij vertelt hoe Jezus nog steeds zijn ‘co-piloot is’. Maar Jillette brengt hem aan het twijfelen, waarop hij de wereld ineens vanuit een volstrekt andere mentaliteit beziet. Al deze meanderende wendingen zijn goed geschreven, door Holmes en co-scenarist Judd Apatow. Daardoor overstijgt Crashing het concept van een komische serie voor komieken en komedieliefhebbers ruimschoots. En dan is het scenario, met verwijzingen naar witte schuld en MeToo, ook nog eens buitengewoon actueel.

Voeg daaraan al die bereidwillige komieken toe: Artie Lange, Dave Attell, John Mulaney en vele anderen – gelukkig geen reprise van MeToo-dader T.J. Miller - passeren de revue. Waaronder ook Big Jay Oakerson, die regelmatig jureert bij de roasts in de nachtclub The Stand. En wie had kunnen vermoeden dat de irritante, filosofische Basil de wijze raadgever van Pete zou worden? En komen Jess (Lauren Lapkus) en Pete weer samen? Wij mochten de eerste zes afleveringen zien. Als die net zo gestructureerd blijken als de eerste afleveringen van het vorige seizoen, dan zal er in het finale tweeluik weer véél spannends plaatsvinden.