Column: streaming versus dvd’s

Ik grap weleens dat als de wereld dreigt te vergaan, en de elektriciteit is uitgevallen, ik tenminste nog mijn boeken heb waarmee ik de laatste dagen, weken of maanden kan doorbrengen. Stapels boeken liggen nog ongelezen in mijn huis. Alsof ze liggen te smachten naar stroomuitval. En wat als alleen het internet even buiten gebruik is? Dan heb ik – en dit is geen grap – nog tientallen ongeziene dvd’s op voorraad: van een oeuvreverzameling van Gus van Sant tot Japanse genrefilms. Ik zou er ongestoord dagen naar kunnen kijken. En niemand kan het me afnemen.

Mijn verzameldrift sluit aan op een opmerkelijke trend: in het streamingtijdperk besluiten veel film- en televisieliefhebbers hun favoriete titels op Blu-ray of dvd te kopen. Ook bij muziekliefhebbers is deze ontwikkeling zichtbaar. Maar waarom zou je? Wie stug zijn maandabonnement blijft betalen bij platforms als Spotify en Netflix hoeft zich toch nergens ongerust over te maken? De werkelijkheid is evenwel gecompliceerder: wat als de rechten op je favoriete sitcom ineens vervallen terwijl je halverwege bent? Een uniek scenario is dit niet. Ooit zal, binnen afzienbare tijd, Friends verdwijnen bij Netflix. Tot groot verdriet van de kijkers die dan nog niet weten hoe het afloopt met Rachel en consorten.

Er zijn ook voorbeelden waarbij abonnees van Spotify een bepaalde single hebben gekocht die maanden later ineens uit de catalogus verdwijnt. En aangezien je het recht om het lied te draaien hebt gekocht, en niet de fysieke cd zelf, ben je dan mooi in de aap gelogeerd. Deze dubieuze praktijken zijn natuurlijk gerelateerd aan de hamvraag der hamvragen: van wie is het? Zodra je een dvd koopt is deze van jou. Als de filmstudio de rechten op de film niet meer heeft, komen ze niet bij jou thuis aankloppen.

Maar wat de nieuwe eigenaar van de film wel kan doen is stoppen met het verkopen van dvd’s van de film. Zo kocht Disney vorig jaar de beroemde filmstudio 20th Century Fox. Naar verluidt is de grote kindervriend niet van plan om veel tijd te steken in weinig kindervriendelijke klassiekers als Alien en Die Hard. Daarnaast wordt het voor cinefielen in de Verenigde Staten – en wellicht op den duur ook in de rest van de wereld – steeds moeilijker om nog eens zo’n titel op het witte doek te zien. Disney geeft intussen geen toestemming meer aan theaters om die films te vertonen.

De reden voor dit beleid? Disney wil de markt sturen, de focus verleggen naar familievriendelijkere content. En boven alles: ze willen dat je abonnee wordt van hun streamingservice Disney+. Bij Netflix geldt dezelfde tactiek. Van BoJack Horseman werden op de eerste twee seizoenen na zelfs geen dvd’s gemaakt. Die kan je alleen maar zien bij de streamingdienst. Die kan je niet bezitten. Behalve als je ze illegaal downloadt en zelf op dvd’s brandt. Hoewel dit verboden is, lijkt het in sommige gevallen de enige oplossing om tijdens een internetstoring te kunnen zeggen: gelukkig hebben we de dvd’s nog.