Column Sinan Can: Ebu Cudi

De Noord-Syrische stad Khamisli is geen toeristische trekpleister. Het is een van de lelijkste steden in het door een burgeroorlog verscheurde Syrië. De stad is vrij nieuw en het Syrische regime heeft er nooit in willen investeren omdat er voornamelijk Koerden wonen, die zij vooral als derderangsburgers zagen. Tijdens de reizen die ik maakte naar Noord-Syrië, het gebied wat door de Koerden Rojava wordt genoemd, slaap ik altijd in hotel Asia. Dit kleine, krakkemikkige hotel wordt gerund door Ebu Cudi. Elke keer als ik er ben moet ik denken aan de Britse comedy Fawlty Towers uit de jaren 70. Hotel Asia zou nu het perfecte decor zijn voor een nieuwe reeks, met de dekselse Ebu Cudi in de hoofdrol. Deze sympathieke boef verwelkomt je met een grote glimlach, en geeft je het gevoel dat alles te regelen is. Zijn twee standaardzinnen zijn ‘geen zorgen’ en ‘gaan we regelen’. Uiteindelijk wordt er niks geregeld, maar sta je onder een koude douche, werkt de airco niet en zit je te branden in je hotelkamer. Of er is toch geen ontbijt, stopt de muziek tegenover het hotel niet om 01:00 uur ’s nachts, maar gaat het lawaai tot in de vroege ochtend door. En als je de volgende ochtend je beklag doet, zegt Ebu Cudi met een glimlach dat hij het vandaag echt gaat regelen. En zo houdt hij me met heel veel humor al vijf jaar voor de gek, maar boos word ik nooit. Ebu is iemand op wie je nooit boos kan worden. Elke keer als ik wegga, vraagt hij wanneer ik terugkom en mijn antwoord is dan: ‘Nooit meer’. Ebu Cudi is een man van rond de 55 die zich met veel positiviteit staande probeert te houden in een land dat al ruim tien jaar door een burgeroorlog wordt verscheurd. Het hotel mag dan krakkemikkig zijn, de aanwezigheid van Ebu Cudi maakt veel goed. Ik kan nog zoveel leren van Ebu Cudi; hoe om te gaan met tegenslagen, ontberingen en je staande houden tijdens een oorlog. De Perzische soefimeester zei ooit, onder elke ruïne schuilt een schat. Die schat onder die puinbrokken van Syrië is Ebu Cudi en vele anderen die dag in dag uit proberen te overleven en hun menselijkheid en hoop niet zijn verloren. Af en toe appen Ebu Cudi en ik en dan zegt hij dat er nu wel warm water is om te douchen. En dan moet ik weer glimlachen en denk ik terug aan Fawlty Towers.

Meer Sinan Can? Lees iedere week zijn column in de VARAgids!