Column Sinan Can: Sun’g Ong

Anderhalf jaar geleden was ik in Zuid-Korea om een verhaal te maken over buurland Noord-Korea. Over hoe het leven in een ware dictatuur met eeuwige avondklokken, het niet vrij kunnen reizen en gevangen zijn in het land, over permanente angst. Ik sprak er met de Noord-Koreaanse diplomaat Sun’g Ong, een vriendelijke en goedlachse man van rond de 65. Meneer Sun’g Ong was ooit diplomaat in verschillende landen en moest van de Noord-Koreaanse overheid dan altijd een van zijn kinderen achterlaten in Noord-Korea. Dat was een regel die Noord-Korea toepaste bij landgenoten die in het buitenland werkten, zodat ze zeker wisten dat die werknemers terug zouden keren. In Noord- Korea kennen ze de drie generaties-straf: als je iets verkeerd doet of zegt, wordt niet alleen je partner opgepakt, maar ook je ouders en je kinderen. En dan kom je in een kamp terecht, hopende dat je het ooit overleeft. Meneer Sun’g Ong moest voor straf terug naar Noord-Korea en zou met de hele familie in een kamp terechtkomen. Hij had drie zoons en de jongste zoon had hij achtergelaten in Noord-Korea. Hij moest nu kiezen; of zijn jongste zoon opofferen of met de hele familie naar het strafkamp. Hij koos voor het eerste, offerde zijn jongste zoon op, om de twee andere zoons te redden van misschien wel eeuwige gevangenschap. We zaten in een koffietent, hij stopte even met praten en zei vervolgens: ‘Met deze last leven is verschrikkelijk’. Van zijn jongste zoon heeft hij nooit meer iets vernomen, hij weet niet of hij gevangen zit en überhaupt nog leeft. We zijn nu precies een jaar verder in het wereldwijde pandemie-hoofdstuk waarin we kennis hebben gemaakt met angst, onzekerheid, vele restricties, een avondklok. We hebben een stukje van onze vrijheid opgegeven om het virus te beheersen. Allemaal zaken die we sinds de Tweede Wereldoorlog niet meer hebben gevoeld of gezien. Het lijkt me verstandig dat als we het over de corona-restricties hebben, we niet moeten roepen dat Nederland een dictatuur is geworden. Kritisch zijn op het beleid mag best en is ook gezond in een democratie, maar tegen de critici zeg ik ook: denk de volgende keer even aan het verhaal van Sun’g Ong.

Meer Sinan Can? Lees iedere week zijn column in de VARAgids!