Column: juich (functioneel) naakt toe

Foto credit: A24

Twee weken geleden schreef ik hier al over een mogelijke renaissance van de erotische thriller. In Nederland verschijnt dit voorjaar namelijk een televisieremake van Fatal Attraction (1987) bij SkyShowtime. Of dat daadwerkelijk gaat gebeuren is maar de vraag. De afgelopen tijd wordt er op sociale media in ieder geval heftig gediscussieerd over de toegevoegde waarde van naaktscènes. Zo zet een anoniemeling op Twitter uiteen dat ze wanneer twee acteurs beginnen te vrijen in een film snel doorskipt. Want: helpt seks de plot echt vooruit? Een beetje een stupide veronderstelling, natuurlijk. Alsof elke scène de plot moet voortstuwen.

En ja, niet al het naakt is functioneel. Dat staat buiten kijf. Net als de relatie van veelal mannelijke filmmakers tot hun soms misogyne oeuvre. Dat mag evenwel geen reden zijn om zwoele momenten dan maar uit je script te schrappen. Zie bijvoorbeeld Stars at Noon , de nieuwste film van meestercineast Claire Denis die dit voorjaar in première zal gaan. Acteurs Margaret Qualley (zie ook haar geweldig acteerwerk in de ondergewaardeerde Netflix-reeks Maid ) en Joe Alwyn ( The Favourite , 2018) vrijen erop los in deze broeierige thriller. Ze spenderen bijna de helft van de film in bed. Niet onder de lakens: plaats van handeling is namelijk het hete Nicaragua, waar Qualley een Amerikaanse journaliste speelt die het land niet uit mag.

Maar zijn deze seksscènes excessief of gratuit? Welnee, ze fungeren als een middel om de personages nog meer diepgang te geven. Qualley en Alwyn geven ook op indrukwekkende wijze non-verbaal gestalte aan hun personages. Zonder dialoog maken ze allerlei emoties  invoelbaar: verachting, verlangen en twijfel. Kortom, de seks en het naakt ís functioneel. In die zin is het opzienbarend dat acteur Penn Badgley, die schittert in Netflix-reeks You , afgelopen week te kennen gaf dat hij in het vierde seizoen geen naaktscènes meer doet.

Onder meer uit respect voor zijn echtgenote. Vreemd. Begrijpt zij niet wat acteren is? Is Badgley ineens bevangen door puriteinse waanzin? En bovenal: You draait om smachten en aantrekkingskracht. Kind of beats the purpose als je geen vrijscènes meer wil. Of misschien kan CGI dit probleem verhelpen? George Takei, bekend van de oorspronkelijke Star Trek (1966-1969), legde ooit in The Howard Stern Show uit dat je als acteur niet al te veel bezwaren moet opwerpen. Je moet een moordenaar en een held kunnen en willen spelen; een offer durven te brengen. Je kunnen transformeren tot een volstrekt ander persoon.

Wellicht een open deur. Maar daar hoort, vond Takei ook, naakt bij. Moeten we trouwens niet al te lichtzinnig om doen. Een naaktscène zal ongetwijfeld zenuwslopend zijn voor sommige acteurs. Maar naakt hoort ook bij het leven, net zoals seks. Mensen die naaktscènes niet zo goed trekken verkeren dan ook in een soort ontkenningsfase. Of ze verlangen naar een soort gekuiste versie van de realiteit. Misschien is dat wel mede te danken aan de superheldenfilms, waaronder die van Marvel, waarin, om het maar ordinair te stellen, niet wordt geneukt. Dat lijkt gaandeweg de norm te worden. Zo blijkt uit onderzoek dat naakt steeds zeldzamer wordt.

In die zin moeten we functioneel naakt nog sterker toejuichen.