Column: Ik zie ik zie wat jij niet ziet

Een ding is wel zeker: je hoeft je als tv-recensent nooit te vervelen. Niet alleen is door de vele aanbieders het aanbod zo groot dat je een paar mensenlevens nodig hebt om alles te kunnen kijken, daarnaast lijk je, als kijker, bij sommige series – ongewild – verwikkeld in een volwassen potje zakdoekje leggen.

Iedere keer wanneer ik denk dat ik wel een beetje weet wat waar te vinden is, blijken de kaarten opnieuw te zijn geschud. Natuurlijk, de originals blijven waar ze zijn. Stranger Things  – waarvan de finale van seizoen 4 vorige week zelfs even zorgde voor een korte crash – zal altijd te vinden zijn bij Netflix, de Disney-prinsessen bij Disney+. Maar hier heb ik het over de tv-pareltjes die niet direct aan een specifieke aanbieder gekoppeld zijn.

Zo was ik eind vorig jaar blij verrast toen bleek dat Amazon Prime Video heel stilletjes ER  aan het aanbod had toegevoegd. Inmiddels is de serie alweer even stilletjes verdwenen. Maar er is hoop: 17 juli duikt de baanbrekende ziekenhuisserie op bij HBO Max. Ook Elementary  was nog niet zo heel lang geleden bij Amazon Prime Video te zien, maar is inmiddels verhuisd naar de tv-zender Paramount Network (voorheen Spike). Vorige week vonden alle Marvel-series die ooit bij Netflix begonnen ( Jessica Jones , Daredevil, Luke Cage ,  Iron Fist , The Defenders en The Punisher ) bij Disney+ een nieuw onderkomen.

Mochten meerdere digitale kanalen dezelfde series aanbieden, dan nog is niet elke aanbieder gelijk. Superstore  is zowel bij Netflix als bij Amazon Prime Video te zien, maar alleen Netflix heeft de complete serie. Evil  – met een hoofdrol voor onze eigen Katja Herbers - wordt zowel aangeboden bij Ziggo als bij Videoland, maar waar Ziggo twee seizoenen aanbiedt, stokt Videoland vooralsnog bij één. Bij  Tuca & Bertie  maken de aanbieders het helemaal bont. Na een ijzersterk eerste seizoen trok Netflix de stekker uit de serie. Adult Swim gaf de volwassen animatieserie nieuw leven. Het resultaat: het eerste seizoen is te vinden bij Netflix, seizoen 2 (sinds kort) bij HBO Max.

Maar misschien nog wel frustrerender dan het serie-recycle-beleid onder aanbieders, zijn de abrupt onderbroken series. Niet omdat ze zijn stopgezet, maar gewoon, omdat de aanbieder – om welke reden dan ook – halverwege met aanbieden is gestopt. Zo wachten we bij Videoland nog steeds met smart op het uitkomen van het tweede seizoen - uit 2021 - van Zoey’s Extraordinary Playlist  en zijn van de serie The Magicians - waarvan in 2020 het vijfde (en laatste) seizoen uitkwam - bij Amazon nog steeds alleen de eerste twee seizoenen te zien.

Oké, oké, het zal vast allemaal ergens wel met rechten en licenties te maken hebben, maar het voelt van buitenaf toch ook als desinteresse. Als een achteloze middelvinger naar de trouwe kijker die wél graag wil weten hoe een serie eindigt. Het is toch een vorm van klantenservice die straks misschien wel net het verschil kan maken wanneer je besluit een paar van je abonnementen af te stoten.

Vooral Amazon Prime Video heeft er – helaas – nogal eens een handje van om series onder de neus van de kijkers vandaan te trekken ( Battlestar Galactica , waar ben je?). Wat dat betreft doet Apple TV+ het toch wel slim. Het aanbod is niet heel groot, maar het is wel allemaal Apple (en vaak van goede kwaliteit). Toch biedt zelfs Amazon Prime Video een klein glimpje van hoop: afgelopen week stelde de aanbieder opeens seizoen 6 tot en met 10 van Doctor Who  beschikbaar (dat de serie volgend jaar aan seizoen 14 begint, met Ncuti Gatwa - Sex Education - als nieuwe Doctor, nemen we dan maar even voor lief).

Voor zolang het duurt, natuurlijk.