Column: Gewoon goede vrienden

Vorige week schreef ik een recensie over de film Cha Cha Real Smooth  (te zien bij Apple tv+), publiekswinnaar van Sundance 2022. De film is niet hemelbestormend, maar wel lief en licht verteerbaar. Eén element was wel verfrissend: de ontknoping.

-------DE VOLGENDE ALINEA OVERSLAAN ALS JE DE FILM NOG MOET/WILT GAAN ZIEN-------

Al is er een duidelijke klik tussen de 22-jarige Andrew (regisseur Cooper Raiff) en de tien jaar oudere alleenstaande moeder Domino (Dakota Johnson, The Lost Daughter ), toch kiest Domino uiteindelijk voor de oudere, en betrouwbare, Joseph (Raúl Castillo, Looking ). Deze wending was toch ietwat verrassend. Het komt immers niet vaak voor dat, wanneer een jongen en een meisje elkaar leuk vinden, ze niet ook samen eindigen. Althans, niet in films en series.

Nog minder voorkomend zijn films en series waarin de twee hoofdrolspelers, (hetero) jongen en meisje, gewoon hele goede vrienden zijn, zonder dat er automatisch romantiek bij komt kijken. Iets dat al eens op hilarische wijze werd aangekaart in een aflevering uit het eerste seizoen van The Goldbergs. De jonge hoofdrolspeler, Adam (Sean Giambrone), is al jarenlang beste vrienden met buurmeisje Emmy, maar wanneer zijn broer vertelt dat jongens en meisjes nooit gewoon vrienden kunnen zijn, zet dit – onnodige – druk op hun vriendschap. Ook de film When Harry Met Sally  komt in deze aflevering ruimschoots aan bod, als het (ogenschijnlijk) ‘ultieme’ bewijs dat heterovriendschap in film niet kan bestaan. NB: uiteindelijk besluiten Adam en Emmy, ondanks de onheilspellende boodschap van When Harry Met Sally , toch gewoon vrienden te blijven.

Gelukkig zijn er zelfs nog wat meer voorbeelden van vriendenkoppels die het tegendeel bewijzen – al blijft het wel een minderheid. Zoals Daryl (Norman Reedus) en Carol (Melissa McBride) in The Walking Dead , en Ichabod Crane (Tom Mison) en Abbie Mills (Nicole Beharie) in Sleepy Hollow  (Disney+). Persoonlijk vind ik ook in Doctor Who  de dynamiek tussen The Doctor en zijn/haar vaste reisgenoot, wanneer er juist geen romantiek in het spel is, vele malen interessanter, zoals die tussen de Negende Doctor (Christopher Eccleston) en Rose Tyler (Billie Piper), tussen Clara (Jenna-Louise Coleman) en Doctors nummer Elf (Matt Smith) en Twaalf (Peter Capaldi) en – natuurlijk – die tussen de Tiende Doctor (David Tennant) en Donna (Catherine Tate).

Een van de beste platonische vriendschappen is die tussen Sherlock Holmes (Jonny Lee Miller) en Jane Watson (Lucy Liu) in Elementary  (momenteel uitgezonden bij Paramount Network, voorheen Spike). Toen ik voor het eerst hoorde dat John Watson nu Jane Watson werd, hield ik mijn hart vast. Een romantische koppeling tussen ’s werelds beroemdste privédetective en zijn trouwe rechterhand leek onvermijdelijk. Maar de makers gingen tegen alle verwachtingen in, en gaven ons met Sherlock en Jane een van de meest bijzondere vriendschappen op televisie.

Ook niet-romantische connecties hebben grote waarde, zo laat ook de film Together Together  (sinds vorige week bij Netflix) zien. De 26-jarige Anna (Patti Harrison) wordt de draagmoeder voor de alleenstaande veertigplusser Matt (Ed Helms, The Hangover ). Maar hoewel Matt in het begin nog wel de mogelijkheid openhoudt dat er in theorie iets romantisch zou kunnen gebeuren, kapt Anna dit gedecideerd af. Voor haar is alleen al het leeftijdsverschil een dealbreaker (haar memorabele monoloog over waarom de relatie tussen veertigplusser Woody Allen/Isaac en de daadwerkelijk minderjarige Mariel Hemingway/Tracy in Manhattan  vanuit geen enkel perspectief romantisch is, is al genoeg reden om de film te gaan zien). Ze zijn dan misschien niet ‘samen samen’ (together together), maar delen, na een ietwat moeizame start waarbij Matt steevast over de grenzen van Anna heen walst, toch een unieke connectie, die misschien nog wel dieper gaat dan die bij een standaard romantische relatie.