Uw tijd komt nog wel, roept hij, er komen tribunalen!
Hoera, een rel. Al wil ik niet
ik zie de beelden zich herhalen
in mijn timeline duizend malen:
Er komen tribunalen.
De man die ervoor waarschuwt
(een jongen nog, misschien
niet in leeftijd weliswaar, maar toch: om te zien)
draagt zijn dasje onder jasje
als een kind dat wil proberen
er hetzelfde uit te zien als die grote meneren.
Haren vet, een wit gezicht
dat trekt van miskenning.
De ander, tegenover, schrikt.
Na jaren van gewenning
aan beledigen en smalen:
Er komen tribunalen.
En ieder die tot op vandaag
alle signalen miste
roept nu verontwaardigd en geschrokken:
’t zijn fascisten!
Zou dit het zijn?
De druppel in een lange reeks schandalen
Waardoor de emmer eindelijk overloopt?
Er komen tribunalen.
Of wordt er – voor de zoveelste keer
tandeloos en laf
vergeten en vergeven voor wie een verklaring gaf
over emotie, meningsuiting en het heetst van de
strijd
en wachten we, gespeeld naïef, op een betere tijd
waarin beschaving terugkeert
in de vergaderzalen?
Doen we iets of laten we?
Er komen tribunalen.
Meer Claudia de Breij? Lees iedere week haar column in de VARAgids!
Ontvang elke werkdag de beste kijktips met de Avondeditie-nieuwsbrief