Central Park S03E01-02: kleine gestes; vrolijke details

Nadat actrice Kristen Bell na het eerste seizoen haar rol als Molly moest opgeven – critici hadden terecht moeite met een witte vrouw die een biraciale vrouw vertolkte – keert ze in het derde seizoen van Central Park weer terug. Als Abby, het 34-jarige naïeve zusje van Paige (Kathryn Hahn). Dat is op zich een aandoenlijke geste van de makers, die daarmee Bell weer in ere herstellen. En het voegt ook wat toe: nu kan Paige haar zusje – die het als actrice ‘wil maken’ in New York – de ins en outs van de stad bijbrengen. Bijvoorbeeld: een succesvolle fotograaf die van jouw carrière een succes wil maken woont niet in een beduimelde dump aan de rand van de stad.

Sowieso draait het begin van het derde seizoen van Central Park om televisie maken en om hoe het medium onze perceptie van de wereld mede bepaalt. Dat ondervindt Cole (Tituss Burgess) – de boswachter die over het stadspark uit de titel waakt – aan den lijve wanneer de favoriete serie van zijn gezin - Gina Tracker, FBI - een aflevering wil filmen in zijn achtertuin. Op zich een goed plan: extra reclame voor Central Park is altijd welkom. Maar als er tijdens een scène ineens rotzooi op een grasweide wordt geplempt, dan zet Cole toch zijn vraagtekens bij de intenties van de televisiemakers: zo vies is het daar immers nooit.

Kan criminaliteit alleen welig tieren bij de gratie van vieze straten en bossen? Het is een ironische verhaalwending die zich afspeelt in de stad waar de ‘broken windows theory‘ - het idee dat als een stad er grauw uitziet, de criminaliteit toeneemt – ooit de koers van het politiekorps bepaalde. Gelukkig is de komst van de filmcrew in de eerste aflevering ook een excuus voor flauwe grappen, zoals dat er voor de wasberen in het park – die als figuranten in beeld verschijnen – ook catering is geregeld. En dan is er het kwaad in de vorm van Bitsy Brandenham (Stanley Tucci): ditmaal is ze van plan om de interim-burgemeester (Sam Richardson) in te palmen.

Misschien kan hij haar helpen om van Central Park een nieuwe verzameling wolkenkrabbers te maken? Daar komt vast niets van terecht. Central Park is steeds meer om de kleine gestes, de vrolijke details gaan draaien. Maar er moet natuurlijk wel iets te vrezen blijven.