Bosch S04E01-04: de stad als tikkende tijdbom

Toch probeert Eric Overmyer (die na seizoen twee overstapte naar The Man in the High Castle , maar nu weer terug is als showrunner) dit keer een iets andere insteek. Bosch was voorheen een boekverfilming die zich niet echt liet inspireren door de hedendaagse krantenkoppen; de serie zat vooral geworteld in de klassieke LA-noir (zie ook Jeri Ryan als prostituee / femme fatale in seizoen twee). Voor dit nieuwe seizoen werd echter gekozen voor een boek (Angel Flight) van Michael Connelly, dat door de hedendaagse spanningen tussen de politie en de Afro-Amerikaanse gemeenschap (zie ook Seven Seconds ) net even wat relevanter aanvoelt dan de voorgaande verfilmingen.

Aan de start van de nieuwe reeks wordt advocaat Howard Elias (Clark Johnson, na Jamie Hector en Lance Reddick opnieuw een bekend gezicht uit The Wire ) in koele bloede doodgeschoten na een tramritje laat op de avond. De beste man was een kruisvaarder tegen al het politiegeweld waar minderheden door geplaagd worden en stond net op het punt om door middel van een civiele procedure alsnog de vloer aan te vegen met een aantal eerder door Interne Zaken vrijgesproken agenten. Het viertal zou een zwarte verdachte (Keston John) zwaar mishandeld hebben (zijn oor werd gebruikt als puntenslijper) tijdens hun zoektocht naar een verdwenen meisje.

De immer rechtlijnige Harry Bosch (Titus Welliver) wordt op de zaak gezet en maakt daarmee bepaald geen vrienden. Het merendeel van zijn collega's heeft het in het verleden aan de stok gehad met Elias. Omdat de stad Los Angeles door alle raciale spanning elk moment kan ontploffen, moet hij de dader zo snel mogelijk in zien te rekenen, zelfs als er helemaal op het einde iemand met een politiepenning in de boeien geslagen dient te worden.

Bosch is zelf als agent ook niet helemaal smetvrij, maar zijn einddoel is altijd het achterhalen van de waarheid. Hij buigt daarvoor de regels zonder ze echt breken. En hij maakte vijfentwintig jaar geleden als straatagent de rellen naar aanleiding van de vrijgesproken agenten die Rodney King mishandelden mee, en weet dus waar een foute afloop toe kan leiden.

Om de zaak tot een goed einde te brengen krijgt Bosch dit seizoen zowaar wat meer hulp. Zo mag detective Santiago Robertson (fantastisch neergezet door Paul Calderon, de barman uit Pulp Fiction en onlangs nog te zien in Fear the Walking Dead ) na zijn moeizame verstandhouding met Bosch in het derde seizoen nu met hem samenwerken in een 'task force', waar ons hoofdpersonage verder ook een oude bekende van Interne Zaken (Winter Ave Zoli uit Sons of Anarchy ) tegenkomt.

De serie richt zich vooral op het moeizame en trage werk van de doorsnee agenten die tegen een boel bureaucratie aanlopen, waardoor de spaarzame schokmomenten hard aankomen. Ook het privé-leven van Bosch voelt authentiek; je hebt het gevoel dat je kijkt naar iets dat zich organisch ontwikkelt, en niet naar iets dat door scenaristen bij elkaar is geraapt om maar zoveel mogelijk drama te creëren. Bosch' ex-vrouw en dochter zijn intelligent en capabel en verzanden nergens in televisie-clichés.

De meer actuele en beladen zaak die Bosch dit seizoen (als personage en als serie) op nieuw en onbekend terrein brengt, wordt op een fijne manier afgewisseld met het overkoepelende vraagstuk (Bosch is de zoon van een vermoorde prostituee en de zaak bleef altijd onopgelost) van de serie als geheel. Af en toe rakelt men even een verhaallijn op die vooralsnog weinig toe lijkt te voegen (wanneer gaat het plotdraadje rond de in seizoen drie geïntroduceerde 'moordenaar op fiets' nu echt ergens toe leiden?), maar hinderlijk wordt dat nergens. Over het algemeen is Bosch gewoon een uitstekend politiedrama, dat zich zonder al teveel toeters en bellen richt op het belangrijke werk dat voor handen is. Net zoals het hoofdpersonage zelf.