Black Bird S01E01-03: ijzersterke slowburner

‘Het is allemaal verbonden’, zegt de voice-over aan het begin van de pilotaflevering van Black Bird. Een meisje op een fiets in een weiland in Illinois; een ooit veelbelovende atleet die een drugsdealer werd. Ergens zullen hun paden kruisen. Alsof showrunner Dennis Lehane ( Mystic River , 2003; The Wire , 2004-2008; The Outsider , 2020) fluistert: u gaat een verhaal zien dat aanvankelijk onwerkelijk oogt. Maar de puzzelstukjes vallen uiteindelijk op hun plaats. En Black Bird is ook nog eens gebaseerd op een waargebeurd verhaal; het door James Keene geschreven boek In With The Devil: A Fallen Hero, A Serial Killer, and A Dangerous Bargain for Redemption.

Dat is belangrijk om te weten, want het televisiedrama valt in de categorie te akelig om waar te zijn en toch is het zo. Het verhaal draait om drie sleutelpersonages: oud-atleet James Keene (Taron Egerton speelt de man op wiens memoires de serie is gebaseerd), de in 1993 vermoorde Jessica Roach (Laney Stiebing) en beroepsengerd Larry Hall (Paul Walter Hauser). Keene wordt aan het begin van de jaren 90 veroordeeld voor drugshandel, maar krijgt in de gevangenis een uitgelezen kans: wil hij Hall – die dan al vastzit in een ‘maximum security prison’, veroordeeld voor de kidnapping van Roach - misschien overreden om meer bekentenissen te doen? (Hall zou een trits aan jonge vrouwen hebben vermoord.)

In ruil voor Halls bekentenissen zal Keene – die veroordeeld is tot 10 jaar cel – weer een vrij man zijn. Maar hij moet wel eerst FBI-agent Lauren McCauley (een fijne rol van Sepideh Moafi uit The Deuce ) ervan overtuigen dat hij het in zich heeft om Hall in te palmen. Ondertussen werkt McCauley in het verleden – er wordt in Black Bird voortdurend heen en weer geschakeld tussen verschillende tijdlijnen – nauw samen met de uit Illinois afkomstige rechercheur Brian Miller (Greg Kinnear), die op de zaak Roach is gezet en al snel stuit op de stroperige bureaucreatie bij politiedepartementen die vanwege egokwesties niet met elkaar samen willen werken.

Black Bird heeft alle ingrediënten van een beklijvende slowburner in zich: een man die een seriemoordenaar kan zijn, een gedetineerde die een held kan worden, en een agent met een obsessie. Dit alles doet min of meer denken aan Sharp Objects (2018) en  True Detective (2014-). En Black Bird ziet er net zo intrigerend uit; de eerste drie afleveringen zijn geregisseerd door de Belg Michaël R. Roskam, die eerder al met films als The Drop (2014, ook geschreven door Lehane) liet zien dat hij sfeer en spanning kan scheppen. Kortom, Black Bird is een van de tv-hits van deze zomer: heerlijk complexe televisie met een voortreffelijke cast.