Denzel Washington als melancholieke ex-killer die zijn onmiskenbare talent voor moord inzet om mensen te helpen, in een grotendeels bevredigende genrefilm.
Helpen is een beetje licht uitgedrukt; als ex-CIA beroepsmoordenaar Robert McCall zich - meestal ongevraagd - met jouw problemen bemoeit, verdwijnen die weliswaar als sneeuw voor de zon maar liggen er ook een paar lijken op de grond, allemaal met een begrafenis in gesloten kist in het vooruitzicht. McCall is, zo wisten we al vaagjes na deel één, een soort doorgetrainde CIA-agent die de fijne kneepjes van het doden zó goed onder de knie heeft, dat uiteindelijk iedereen het kan vergeten als hij besluit dat het genoeg geweest is. Ook een kamer vol zwaarbewapende gangsters vloert hij dan met gemak, slechts met behulp van wat voorhanden is: pennen, kurkentrekkers, servetjes, een boormachine.... You name it en Robert McCall legt je ermee om voordat je met je ogen kunt knipperen. Hij is namelijk hyper-sensitief en neemt zijn omgeving volledig in zich op, zodat hij altijd in het voordeel is.
Of zoiets, want het blijft een beetje mal en onwaarschijnlijk superhelderig natuurlijk, maar de plechtstatigheid waarmee Denzel Washington deze potentieel bespottelijke rol speelt, doet (vrijwel) alle twijfel bij de kijker verdampen. De enige die in de buurt komt bij de zeer kalme, bijna bedroefde ernst waarmee Washingtons karakter moordt, is de eveneens onverstoorbare Bryan Mills, die ándere melancholieke ex-CIA wreker uit de Taken-films, gespeeld door Liam Neeson.
The Equalizer 2 heeft iets meer verhaal dan deel één, juist iets minder echt gruwelijke moorden en we komen eindelijk ook wat meer te weten over de achtergrond van McCall. Bijvoorbeeld dat hij zichzelf met pensioen stuurde na een bomaanslag waarbij hij, zo denkt iedereen behalve zijn oude CIA-kompaan Susan, om het leven kwam. Hij werkt nu niet meer in die bouwmarkt uit het eerste deel, maar als chauffeur van Lyft. Tijdens die taxi-ritjes ontmoet hij mensen die hulp nodig hebben en Robert McCall doet zijn best om die te bieden, in stilte. Echt zijn uiterste best; in de eerste vijf minuten van de film haalt hij een gekidnapt Amerikaans meisje terug uit Turkije, ongevraagd en op eigen kosten, en dat de hartverwarmende hereniging met haar moeder ook minstens drie begrafenissen oplevert, mag de pret niet drukken.
Integendeel: The Equalizer 2 is één grote, bevredigende wraakfantasie waarin de klootzakken nou eindelijk eens goed op hun lazer krijgen van een moreel superieure man. Die ook nog eens een boekenwurm is, een intellectueel, een weduwnaar, een man die vriendelijk is tegen zijn buren en een kinderloze man die zich als een vader ontfermt over zijn drugs dealende buurjongen, die hij op het rechte pad houdt, naar school stuurt en afleert te vloeken.
Het gekke is: Robert McCall is zo'n ontzettend rechtschapen en vaderlijke man dat je je in het echt al snel zwaar zou ergeren aan zijn dwingende morele kompas. In de bioscoop is hij echter juist een opluchting; eindelijk weer eens een honderd procent goed mens in een film, in plaats van dat moderne genuanceerde gedoe. Even afgezien van het vele geweld dus, wantMcCall is geen watje. Als zijn CIA-vriendin Susan betrokken raakt bij een reeks ontzettend gewelddadige moorden in Brussel, komt de wereld er al snel achter dat Robert McCall nog steeds heel goed is in wat hij vroeger voor de kost deed. En dan wordt de rij grafkisten nog verder aangevuld.
De eerste twee pluspunten van The Equalizer 2 zijn Denzel Washington en Denzel Washington, die zowel de keiharde moralist met de mokervuisten als de zorgzame weduwnaar met het gebroken hart perfect speelt. Pluspunt drie is het vaak gedurfd trage tempo waarvoor regisseur Antoine Fuqua (The Equalizer, Training Day) kiest. En nummer vier is het fraaie camerawerk; dankzij het fraaie gezweef met de camera door de Britse cinematograaf Oliver Wood worden de gebouwen en straten zeer ruimtelijke beleefd door de kijker. Wood schoot ook de eerste drie Bourne-films en weet dus precies hoe je zowel rust als actie in beeld brengt.
Nummer vijf is het Nederlandse tintje: Brainpower leverde het nummer Animal Sauvage aan voor de soundtrack. Het voornaamste bezwaar tegen de film is dat ons wel érg hard en vaak wordt ingewreven dat we zuivere morele keuzes moeten maken. En dat door een man die mensen ophangt aan prikkeldraad en doodslaat met een theepot. Toch een beetje gek. Maar Denzel Washington is een genot om naar te kijken, dus moge hij in The Equalizer 3 weer veel superfoute mensen met de grond gelijk maken.
The Equalizer 2 draait vanaf 16 augustus in de bioscoop