Billions S03E01: Axe Capital krijgt een nieuw gezicht

Richting het einde van het tweede seizoen werd de briljante belegger door toedoen van zijn aartsvijand Chuck Rhoades (Paul Giamatti) namelijk alsnog in de boeien geslagen. Uitvoerige flashbacks leken er in eerste instantie op te wijzen dat het juist de openbaar aanklager was die zich om de tuin had laten leiden, om vervolgens het vloerkleed nogmaals onder de voeten van de kijker vandaan te trekken; Rhoades bleek het hele seizoen bezig te zijn geweest met een uiteindelijk succesvolle 'long con'. Het voelde als het slotstuk van een Ocean's Eleven-film en dat is niet geheel ontoevallig, aangezien Billions-bedenkers Brian Koppelman en David Levien ooit het scenario voor het derde deel uit de filmserie voor hun rekening namen.

Nu Axelrod door de overheid aan banden is gelegd mag zijn jonge protégee Taylor Mason (Asia Kate Dillon, één van de Nazi-criminelen uit Orange is the New Black ) zich bewijzen als het nieuwe gezicht van Axe Capital. Het genderneutrale rekenwonder wordt bijgestaan door door de immer genietbare David Costabile (Breaking Bad) als COO Mike 'Wags' Warner. Costabile steelt elke scène waar hij deel van uitmaakt en hoeft daarvoor niet eens echt moeite te doen; het script geeft hem een eindeloze voorraad one-liners. De dialogen bestaan vooral uit sport- en filmmetaforen (zelfs Taylor blijkt in staat om Top Gun te quoten), een op zich prima manier om al het financiële jargon voor de leek te verduidelijken.

Axelrod likt ondertussen zijn wonden in de nabijheid van Wendy Rhoades (na hunks als Jon Hamm en Charlie Hunnam is het even wennen om Maggie Siff met Paul Giamatti te zien), een performance coach die tevens getrouwd is met zijn grootste vijand. Zij lijkt de enige bij wie Axelrod zich nog enigsinds kwestbaar bij durft op te stellen, helemaal nu zijn huwelijk met Lara (Malin Akerman) uit elkaar dreigt te vallen. Het huwelijk tussen Chuck en Wendy staat er daarentegen weer een stuk beter voor. Het tweetal ziet tevens kans om een oude 'hobby' (degenen die de zich de opening van de pilot kunnen herinneren weten waar het over gaat) weer op te pakken.

Op zakelijk vlak hebben de twee kemphanen waarschijnlijk weer meer gemeen dan ze zouden willen toegeven. Als controlfreaks laten ze zich niet leiden door regeltjes en reguleringen, maar inmiddels hebben ze beide een flink deel van die controle op moeten geven om de schade te beperken. Waar Axelrod een gedeelte van zijn macht uit handen gaf aan Taylor, moet Rhoades tot zijn afgrijzen iemand anders 'zijn' grote vis binnen laten hengelen. Bovendien wrijft de conservatieve procureur-generaal (Clancy Brown) de huidige positie van Rhoades er nog eens flink bij hem in met behulp van een - hoe kan het ook anders - passende paarden-metafoor.

Het spierballengedrag van Axelrod en Rhoades werd in de voorgaande seizoenen soms zo overtrokken, dat je het idee kreeg dat ze hem straks in de uiteindelijke finale van de serie gewoon allebei tevoorschijn halen en op tafel leggen. Godzijdank is Billions inmiddels verandert in meer dan een verhaal over twee rijke, witte alpha males die miljoenen over de balk smijten om elkaar kapot te maken. Het derde seizoen lijkt wat meer vragen te gaan stellen over wie deze mensen nu precies zijn wanneer ze alles waar ze voor gewerkt hebben kwijtraken of dreigen kwijt te raken.

Maar hoe die vragen ook beantwoord worden, het is daarnaast goed om te zien dat Billions naast Axelrod en Rhoades ook voldoende aandacht schenkt aan andere - en moreel gezien wat minder dubieuze - personages, zoals de ondergeschikten van Rhoades, gespeeld door Toby Leonard Moore en Condola Rashād. Het is tot slot wel te hopen dat Levien en Koppelman (naast Ocean's Thirteen ook de scenaristen van de film Rounders) ervoor zorgen dat John Malkovich - die later in het seizoen een gastrol krijgt als Russische miljonair - dit keer iets minder doordraaft met zijn accent.