Bellen met Erik van Muiswinkel

 

O ja? Schrijf dan maar op dat ik het jammer vind dat FC Twente daar weer niet in staat.

Niets. Ik heb helemaal niets meer met het betaalde voetbal. Daar gaat een deel van mijn nieuwe voorstelling over, De olieworstelaar. Het heeft vooral te maken met het feit dat spelers volstrekt inwisselbare huurlingen zijn geworden. Rijke clubs beïnvloeden de competities door twee keer per jaar, terwijl het seizoen loopt, voetballers te mogen opkopen. Dat is krankzinnig. Een beperking van het aantal buitenlanders op het veld zou ontzettend veel oplossen. Dan stellen clubs weer spelers uit de eigen jeugdopleiding op – dat is toch oneindig veel leuker? Teams uit Oostenrijk of Denemarken zouden weer ver kunnen komen. Dit gevoel had ik al langer hoor, maar de laatste jaren heeft het zich doorgezet.

Schettino! gaat niet over die kapitein. Ik maak hem alleen belachelijk. Ik gebruik hem als uithangbord om een verhaal te vertellen over een bepaald soort leiderschap: veel uiterlijk vertoon, weinig bekwaamheid, en op het moment suprême totale paniek. Maar inderdaad: daar kunnen de mensen beter naar kijken. Het wordt gegarandeerd onderhoudender dan die Champions League-finale.

Schettino!, NPO 1, 21:20 uur