U2 in Amsterdam: Anton Corbijn blikt terug op The Joshua Tree

De eerste vier nummers van het openingsconcert in de Amsterdam ArenA speelde U2 als dat kleine rockbandje van weleer, op een in de schaduw van The Joshua Tree gegoten podium, om aansluitend het hoofdpodium te betreden onder de veelbelovende eerste klanken van Where the streets have no name. Precies op dat moment kleurde het immense decor rood: het begin van een indrukwekkende reis door het mythische Amerikaanse landschap, gefilmd door Anton Corbijn. Het iconische album The Joshua Tree, integraal uitgevoerd, was een sentimental journey voor alle aanwezige U2-fans. Speciaal voor de Lagarde blikte ‘vijfde bandlid’ Anton Corbijn terug op die dagen met U2, in 1986.

‘Onderstaande foto is gemaakt op de tweede dag nadat ik Bono – en hij daarna de band – had overtuigd om een foto te maken met een Joshua Tree.

[blendlebutton]

De boom kwam ik voor het eerst tegen in 1980, toen ik Captain Beefheart fotografeerde. Het is een enorme klus om zo’n boom te vinden die alleen staat, dat is heel uitzonderlijk. Het is ons gelukt en met mijn Russische Horizont-camera die voor landschappen bedoeld is, heb ik de foto’s bij de boom gemaakt. Dit is een alternatief voor de foto die we uiteindelijk gebruikt hebben, waarop de band iets minder warm gekleed is dan op deze foto. De boom is scherp, de groep niet. Dat was niet mijn opzet, maar ik wist niet goed hoe deze camera werkte!’

 

‘Tegen het einde van de eerste dag stoppen we als er een volle maan te zien lijkt en we in het weinige licht dat er nog is snel wat foto’s willen maken langs de kant van de weg. De maan is op dit shot nauwelijks te zien maar zit ergens tussen de hoofden van Edge en Bono in, als je iets omhoog kijkt. De band-opstelling, van links naar rechts, zal ik ook de volgende dag hanteren bij de foto die later de hoes zal sieren. De plaat had toen nog twee werktitels: The Desert Songs en The Two Americas, vandaar onze trip door de Amerikaanse woestijnen. Het was pas na het diner die avond dat ik Bono over Joshua Trees vertelde en daarmee de titel deed veranderen.’

‘Op de derde en laatste dag had ik een locatie gekozen die niet ‘epic’ was maar juist heel gewoon. Meer echt woestijn, niet de mooie plekken. Daar moest ik wel voor vechten. Omdat tijdens de andere twee dagen de locaties zo cinematografisch waren, was dit in eerste instantie een teleurstelling voor de band. Uiteindelijk hebben we vrij veel foto’s van de derde dag gebruikt dus kwam alles toch nog goed. Het ‘huisje’ in de achtergrond was een soort voorbeeld voor het huisje dat ik nu in de film vertoon die je tijdens de nieuwe U2 Joshua Tree Tour-show 2017 kunt zien, tijdens het nummer ‘Trip through your wires’.’

‘Een foto van Edge tijdens de derde dag gemaakt – hij staat op een of ander houten object dat geen enkele reden van bestaan had, maar gewoon bestond. In de woestijn vind je vaak vreemde voorwerpen. We waren toen inmiddels in de buurt van Palm Springs gekomen en zijn aan het eind van de dag in sneltreinvaart terug naar LA gereden om die avond het concert van Peter Gabriel te kunnen bijwonen.’

‘Op de eerste van de drie dagen die we voor fotografie uit hadden getrokken reden we van Reno (Nevada), waar we de avond ervoor waren aangekomen, richting zuidwesten en kwamen we aan in Bodie (Californië), een oud goudzoekersgehucht. Het is officieel een ghost town. Het was december 1986 en er lag sneeuw. Iedereen had lange jassen aan en we bleven hier ongeveer twee, drie uur en trokken toen weer verder naar het zuiden, naar de iets warmere woestijnen binnen Californië. Dit is een foto van Bono die naar mij toeloopt in Bodie.’

 

[/blendlebutton]