Want alles gaat voorbij

Na 56 jaar stopt Boudewijn de Groot (77) met optreden. Welke herinnering hebben anderen aan de zanger, songwriter, producer en acteur? ‘Voor de show zat hij nog even te gamen in zijn kleedkamer.’

Jan Rot
Zanger. Schreef voor De Groot onder meer de tekst van ‘Het einddoel’ op de plaat Het eiland in de verte (2004). ‘Hij heet De Groot, maar hij had beter De Grootste kunnen heten. Voor mijn mooiste Boudewijn-moment moet ik echt kiezen. De kennismaking, toen hij op mij afkwam met uitgestoken hand: “Hoe voelt dat nou om de mooiste Nederlandstalige plaat aller tijden te hebben gemaakt?”, doelend op mijn cd Schout bij nacht. Ik was te overrompeld door dit gulle compliment om snel te pareren: “Dat weet jij!” Want nummer één is absoluut Voor de overlevenden.’

Elly Zuiderveld- Nieman
Zong met De Groot het nummer ‘Prikkebeen’ (1968). Later bekend van het duo Elly en Rikkert.‘Ik ben “het magere meisje van plezier”, want Lennaert Nijgh (lang de vaste tekstdichter van De Groot, red.) heeft ‘Prikkebeen’ op mij geschreven. Boudewijn vertelde me pas veel later dat Lennaert verliefd op mij was geworden. Hij had bedacht dat ik het met Boudewijn moest zingen. Nou, het kwam ervan, en het ging heel leuk. Alleen was er één zinnetje waarover ik een andere opvatting had dan Boudewijn: “Wie weet wat de dagen dit jaar zullen doen.” Ik kreeg het niet zoals hij het wilde. In de loop van onze levens hebben we het lied een aantal keren gezongen, en steevast aarzelden we over dat regeltje. Dan keken we elkaar aan: daar kómt het weer. Dave von Raven van The Kik vroeg een paar jaar geleden of ik het liedje wilde zingen op zijn tournee. Op de laatste twee avonden, in Ahoy, stond tot mijn grote verrassing Boudewijn op het podium. Het gekke was: ik stapte de bühne op, de magie tussen ons keerde terug – zoals altijd – én het regeltje ging goed!’

Dave van Raven
Voorman van de Rotterdamse band The Kik, die in 2018 en 2019 toerde met een live-uitvoering van De Groots platen Voor de overlevenden en Picknick.‘Ze zeggen vaak dat je nooit met je idool moet werken, omdat het alleen maar kan tegenvallen. Boudewijn ontmoette ik toen The Kik hem mocht begeleiden op Noorderslag in 2014, waar hij afscheid nam van zijn oude repertoire. In de jaren daarna zijn we regelmatig uit eten gegaan, ook met onze vrouwen erbij. Ik sprak vaak over het plan om samen nog eens de oudere platen Voor de overlevenden en Picknick integraal te spelen. Hij kwam niet over de brug. Uiteindelijk vroeg ik of hij het goed zou vinden als wij dat dan zelf deden. We kregen gelijk zijn zegen. Dus als ze zeggen dat je nooit met je idool moet werken: dat geldt voor mij dus niet.’

Floor Henkelman
Bekend als Fleur, zangeres van Franstalige yéyé-muziek, geïnspireerd op de jaren 60. ‘Boudewijn de Groot is, naast The Beatles, een van mijn grootste inspiratiebronnen. Toen The Kik toerde met hun Boudewijn de Groot-show, mocht ik op zeker moment invallen voor Elly van ‘Prikkebeen’. Op een borrel in Ahoy heb ik Boudewijn ontmoet, samen met mijn vriend Gijs. Wij kleden ons in de stijl van de jaren 60 en waren net in de platenwinkel geweest – daar stonden we, met een exemplaar van de lp Picknick in onze handen, wachtend op een handtekening. Gijs lijkt als twee druppels water op de jonge Boudewijn. Er staat een foto van onze ontmoeting op Facebook, waar de kinderen van Boudewijn op hebben gereageerd: ongelooflijk, schreven ze, dit lijkt superveel op een bestaande foto uit de jaren 60 van Boudewijn met zijn toenmalige vrouw. Ik heb die foto gezien en Gijs staat zelfs op dezelfde plek als hij. Bizar.’

Fay Lovsky
Zangeres en bespeler van de zingende zaag. Trad op met De Groot en het Metropole Orkest in het kader van zijn plaat Een nieuwe herfst (1996). ‘Het optreden vond plaats in Paradiso, in een kruip-door-sluip-door-labyrint van plexiglazen panelen die tussen de orkestgroepen waren gezet. Ik baande me een weg naar de mij toegewezen plek naast God – Boudewijn was een lichtend voorbeeld voor me. Ik geloof dat hij niet goed wist wat hem te wachten stond. In de spots op het toneel, voor de camera’s, met een enorm orkest achter je, en dat dan bij het liedje ‘Zonder vrienden kan ik niet’ ineens iemand naast je gaat zitten met het onverwachte geluid van een záág. Hij moest er een beetje van giechelen. Boudewijn de Groot! Uit de plooi! Ongelooflijk.’

Gé Reinders
Zanger. Bracht op het Gala van het Nederlandse Lied in 2000 een ode aan De Groot. ‘Ik wilde Limburgs zingen in de theaters, maar mijn platenmaatschappij wilde het bij Engels houden. Ik had advies nodig. Boudewijn de Groot zat in de theaterwereld en had platen van Rowwen Hèze geproduceerd, dus ik belde hem op en we maakten een afspraak. Volgens hem zou ik de kost niet kunnen verdienen met Limburgstalige muziek. “In Haarlem zal niemand naar je komen kijken,” zei hij. Jaren later stond ik op dat Gala van het Nederlandse Lied. Ik zong mijn nummer ‘Blaosmuziek’ en daarna ‘Avond’, dat ik altijd het mooiste liedje van Boudewijn de Groot heb gevonden. Met het achtergrondkoor had ik afgesproken dat ik het laatste refrein in het Limburgs zou doen. De zaal ontplofte. Na afloop kwam Boudewijn naar me toe en zei dat hij blij was dat hij ongelijk had gekregen. Voor mij was het een doorbraak: in de week erna verkochten we 1200 exemplaren van onze cd.’

Lees verder in VARAgids 28 vanaf bladzijde 28.