Agent Elvis S01E01: onvervalste en lekker kolderieke sixtiesnostalgie

Foto credits: Netflix

Een vreemde eend in de bijt, zo laat Agent Elvis zich omschrijven: een groteske animatieserie uit de koker van Elvis’ weduwe Priscilla Presley en scenarist John Eddie. Het is 1968 en Elvis (in dat jaar werd de popster vaak vereeuwigd in zijn leren pak) is druk bezig een kerstfilm te maken in een studio in Hollywood. Maar in Agent Elvis is de koning van de rock and roll ook een spion. Klinkt heerlijk kolderiek en dat is de reeks ook. Wat volgt is een reeks explosies en achtervolgingen. Waarna Elvis (Matthew McConaughey is geknipt voor de rol) aan het einde van de aflevering belandt in een gevecht met niemand minder dan seriemoordenaar Charles Manson.

Op de beruchte Spahn Ranch in Los Angeles lijkt de wereld verworden tot een helse nachtmerrie. Elvis maakt hippie Manson en zijn volgelingen vervolgens snel een kopje kleiner terwijl hij oneliners spuwt als: ‘Als ik met kuthippies wilde omgaan, dan had ik Dennis Hopper wel eens teruggebeld.’ Eerder in de aflevering schreeuwt hij tegen een bad guy: ‘Ik heb een kutdag en ik ga je in elkaar trimmen.’ In een scène die zich afspeelt op een groot reclamebord voor de presidentiële campagne van president Richard Nixon, ironisch genoeg. Dat is wel exemplarisch voor Agent Elvis , waarin voortdurend wordt gerefereerd aan de Amerikaanse geschiedenis en popcultuur.

Een beetje net zoals Tarantino dat doet in zijn films. Daar doet Agent Elvis in positieve zin bij vlagen aan denken. Aan de parodiepret van Death Proof (2007), de bloedbaden in Kill Bill (2003) en de Hollywoodliefde in Once Upon a Time in Hollywood (2019). Dit is een serie die met veel plezier lijkt te zijn gemaakt en dat is ook te horen in de uitstekende casting: Johnny Knoxville speelt een hillbilly; Niecy Nash een deftige tante; Don Cheadle een mysterieus figuur. Agent Elvis is onvervalste sixtiesnostalgie.