African Queens: Njinga S01E01-02: gekunstelde reconstructies

Foto credits: Joe Albas / Netflix

De geschiedenis van Afrikanen in Afrika is een onderbelicht onderwerp. Dankzij populaire films als Black Panther: Wakanda Forever (2022) en The Woman King (2022) komt daar geleidelijk verandering in. African Queens: Njinga probeert van dit succes mee te profiteren. De documentairereeks draait om de Afrikaanse koningin Njinga, die in Ndongo (ongeveer op de plek van het huidige Angola) in de zeventiende eeuw de scepter zwaait en meevecht met haar troepen. Eerst in een strijd tegen andere stammen, later in een oorlog tegen de Portugezen die Ndongo eeuwen zullen bezetten terwijl veel inwoners tot slaaf worden gemaakt en in Brazilië op suikerplantages terechtkomen.

Van meet af aan hinkt deze nieuwe hybride documentairereeks op twee gedachten: er is een educatieve component, maar entertainment speelt eveneens een belangrijke rol. Dat blijkt een moeilijke combinatie. De nadruk ligt op gefictionaliseerde reconstructies waarin personages elkaar plechtstatig toespreken, en op gevechtsscènes die de bravoure van Njinga en haar discipelen moeten benadrukken. Ruimte voor echte verdieping wordt hierdoor verdrongen. Bovendien ogen de reconstructies gekunsteld, als een lightversie van de pracht en praal die de makers van de bovengenoemde kaskrakers naar voren brengen.

De voice-over van Jada Pinkett Smith, een van de executive producers van de reeks, voegt daar weinig aan toe. Aan het begin van de aflevering prevelt ze wat woorden en wat oneliners, om vervolgens niet meer terug te komen. Dat is spijtig: al is het omdat de experts die wél aan het woord komen allemaal academici van kleur zijn. Dat is verfrissend, omdat het erop lijkt dat de makers in dat opzicht wel langer hebben gezocht dan hun neus lang is.