In het tweede seizoen The Affair krijgen we er perspectieven bij, namelijk die van de bedrogen echtgenoten.
In het eerste seizoen van de Amerikaanse dramaserie The Affair uit 2014 (uitgezonden door Showtime) draaide het plot om, de naam zegt het al, een affaire. Noah Solloway (Dominic West) is een leerkracht die na het schrijven van zijn debuutroman moeite heeft met het vervolg, een ogenschijnlijk gelukkig huwelijk en vier kinderen heeft met Helen (Maura Tierny), maar op vakantie in stranddorpje Montauk op Long Island de jonge serveerster Alison Bailey (Ruth Wilson) ontmoet, met wie hij zich in een hartstochtelijke affaire stort. Tot zover het cliché.
Het verrassende aan The Affair zijn de perspectiefwisselingen: elke aflevering is opgesplitst in twee delen, afwisselend verteld vanuit het perspectief van Alison en Noah. En dat is interessant, want het laat zien hoe particulier herinneringen zijn en hoe verschillend emoties. Is het eerste seizoen vooral een stomend relaas over de impact van een affaire op een mensenleven, in seizoen twee duiken we de diepte in en krijgen we er perspectieven bij, namelijk die van de bedrogen echtgenoten. En dat levert meteen iets op: de sympathieke Noah, die in het eerste seizoen nog onschuldig overvallen lijkt te worden door de oogverblindend mooie Alison, verliest al gauw aan credits, terwijl Helen je steeds vaker doet afvragen waarom Noah haar in godsnaam zou willen verlaten. Ook de in seizoen één nog zo stugge Cole krijgt meer emotie en diepgang – en wint daarmee de sympathie van de kijker. Tegelijkertijd ontvouwt zich een diep en duister drama, dat toewerkt naar een onverwachte wending. Op naar seizoen drie.