Absentia S01E01-03: solide maar voorspelbare misdaadthriller

FBI-agente Emily Byrne (Katic) verdwijnt in Boston tijdens het achtervolgen van de griezelige en rijke kluizenaar Conrad Harlow (Richard Brake). Ze is ervan overtuigd dat Harlow de seriemoordenaar is die de ogen van zijn slachtoffers uitsnijdt. Na zes jaar dumpt de sadist die haar heeft opgesloten Bryne weer in de realiteit, zonder dat ze zich iets van haar tijd in gevangenschap kan herinneren. Inmiddels is Emily haar gezin kwijtgeraakt – haar man en mede FBI-agent Nick Durand (Patrick Heusinger) is hertrouwd met Alice (Cara Theobold) en het lijkt erop dat haar jonge zoon Flynn (Patrick McAuley) haar niet langer herinnert. Emily worstelt met een zwaar trauma en psychologische schade. Terwijl ze herstelt en voorzichtige pogingen onderneemt om opnieuw te assimileren in de samenleving, duikt er een lijk op, en wordt ze verdacht van moord.

De tiendelige thrillerreeks, gebaseerd op een script van nieuwkomer Gaia Violo, komt pas werkelijk op gang wanneer het nieuwe lijk wordt ontdekt en werkt dan langzaam toe naar het antwoord op de waarom-vraag.

Absentia is een solide maar dertien-in-een-dozijn misdaad-thrillerserie. Violo’s script laat summier ruimte toe wanneer het gaat om de levens van de karakters vóór de verdwijning. Hierdoor leer je geen van de personages kennen voordat Emily wordt ontvoerd. We zien alleen wie ze allemaal zes jaar later zijn. De serie is vrij somber – mede door het grauwe en donkere camerawerk – en je zit samen met Emily in een ingewikkelde emotionele en fysieke achtbaan.

Het ontwarren van Harlows gesponnen web en het invullen van de gaten rond Emily’s verdwijning is eigenlijk niet het meest interessante aspect van de serie. In de eerste drie afleveringen zijn de korte (voorspelbare) sterke momenten juist de menselijke interactie: wanneer je ziet hoe Emily’s familie en collega’s terughoudend zijn over haar terugkeer. Nick is emotioneel verscheurd door de twee vrouwen. Alice maakt zich zorgen over het verlies van haar man en de jongen die ze als haar eigen kind heeft opgevoed, en Emily dient de band met haar zoon te herzien. Ieder personage is verstrikt in hun eigen emoties en we zien hoe Emily’s terugkeer hen individueel beïnvloedt. Helaas wordt hier toch weinig aandacht aan besteed, niet wanneer er een seriemoordenaar nog op vrije voeten is.

Vanaf de opener wil je weten wie Emily’s leven opnieuw zal ruïneren. Is het haar oude baas? Of toch de nieuwe vrouw van haar man? Haar psychiater? Of misschien zet de serie je toch op een dwaalspoor. Is Emily echt een slachtoffer van een complot of houdt ze iedereen voor de gek? Als een pion van pijn binnen het moordcomplot overtuigt Katic, maar het acteerwerk van de (internationale) ondersteunende cast is wisselvallig.

Absentia weet net de aandacht vast te houden. Hopelijk geeft de serie een bevredigend antwoord na de lange parade van ellende. En misschien ontstijgt het dan zijn genrewortels.