A Journey: Filipijnse flater

Wat een romantisch drama had moeten zijn over de oprechte liefde tussen een man en een vrouw ontaardt al snel in een lachwekkende reeks van onbenulligheden.

Bryan (Paolo Contis) en Shane (Kaye Abad) houden zielsveel van elkaar. De Filipijnse filmmaker RC Delos Reyes illustreert die warme band in de openingsscène van A Journey: nadat de twee in een bar Shane’s verjaardag hebben gevierd, strompelen ze beneveld door alcohol hun woonkamer binnen. Op de bank biecht Bryan op: ‘Ik ga écht nooit meer drinken.’ Die bespiegeling wordt aan het begin van de derde akte bewaarheid, als Bryan ineens bezwijkt aan een hartaanval. Althans, ineens? Misschien had hij, zoals de suggestie is in de film, niet elke ochtend bacon als ontbijt moeten eten.

Maar daar draait A Journey niet om. Het drama gaat over Shane, bij wie opnieuw kanker wordt geconstateerd. Ze wil niet behandeld worden en besluit haar bucketlist af te werken op een vakantie, met Bryan en haar boezemvriend Tupe (Patrick Garcia) aan haar zijde. Tegen het einde van de film overlijdt Shane ook. Maar: Tupe is een acteur en hij heeft zich voor zijn laatste acteerklus laten inspireren door de ware liefde die Bryan voor Shane voelde. Dat levert hem een award op die hij nog nét voordat Shane overlijdt aan haar kan presenteren. De een z’n dood, is de ander z'n trofee…

Intussen weeft Delos Reyes ook nog een criminele verhaalwending door al deze onbenulligheden heen. Zijn film is een broddelwerk dat in veel scènes onbedoeld oogt als een sitcom, totdat weer een bijzonder onuitstaanbare frase volgt zoals: ‘Jij vertelde me over de liefde, en ik doe mijn werk met liefde.’ Sentimenteler wordt het niet, in deze Filipijnse flater.

A Journey, vanaf vrijdag 12 april 2024 bij Netflix