Dagboek van een sekswerker #2 - Mijn eerste contact

Het is 1989 en ik ben 20 jaar. Samen met een van mijn beste vriendinnen besluit ik naar Amsterdam te gaan. Zij heeft Engels geleerd en wil dit in de praktijk oefenen. Het was de eerste keer dat we buiten Spanje komen. Ik leg al mijn vertrouwen in haar, omdat ik alleen maar Spaans spreek.

Werkplekken
Hoewel ik als ‘meisje van plezier’ al zo’n vijf, zes jaar door heel Spanje werk, zowel op het vasteland als op de Balearen en de Canarische eilanden, ben ik onder de indruk van Amsterdam. Er zijn nog maar weinig dingen in de prostitutie die me verbazen. Ik heb gewerkt op de meest verscholen en meest van enige menselijkheid verstoken plekken: op straat, op afgelegen industrieterreinen, langs de snelweg, op parkeerplaatsen, in parken, het bos, openbare toiletten, sauna’s, ergens in een weiland, op braakliggend terrein, langs voetbalvelden, op begraafplaatsen, in pornobioscopen, discotheken, cafés, hotels en particuliere woningen, inclusief het mijne… Ik heb alle decors al voorbij zien komen. Ik heb mijn lichaam al verhuurd op de meest afgelegen en verstopte plekken van Spanje.

Hoewel ik dus alles al heb gezien, ben ik door Amsterdam overdonderd. Waarom? Dat lees je hier.