Ahmet Saglam (1992) is consultant in de publieke sector en beginnend schrijver met een scherpe pen voor ongelijkheid en de werking van systemen. Hij groeide op in een achterstandswijk die in zijn werk uitgroeit tot het decor waarin het onrecht in Nederland zichtbaar wordt, en begon zijn weg op de praktijkschool voordat hij doorstroomde naar de studie bestuurskunde. Hij verbindt die persoonlijke achtergrond met zijn professionele blik op beleid, bestuur en rechtvaardigheid. Zijn werk onderzoekt hoe menselijkheid verdwijnt in het beleid van de overheid en hoe taal die menselijkheid weer zichtbaar kan maken. In zijn stukken geeft hij stem aan wie ongehoord of ongezien blijft.