Zwitserland controleert burgers in strijd tegen corona door opvragen mobiele data

Ikzelf, [Citaat] " Het bedrijf licht de autoriteiten in als er meer dan 20 mobiele telefoons worden gesignaleerd in een gebied van 100 bij 100 meter. Dat moet wel een openbare ruimte zijn want Swisscom zegt particulier gebied en bedrijfsterreinen niet te monitoren. " .

Da's inderdaad niet handig, maar dat doet iemand nog wel uit eigen keuze.

Het is minder privacy schendend dan bijv google street view of camera's die files in de gaten houden

Rick , Het is niet op een persoon te herleiden. - Wel op bepaalde openbare plaatsen, - en wel op het voorkomen van zulke' samenscholingen'. - en wel op het tijdstip, zij het dat dat bij melding 24 uur geleden is. .

Kijk eens de verkiezingsuitslagen na. Zwitserland maakte een ruk naar links bij de laatste verkiezingen en vooral de Franstalige kantons zijn traditioneel socialistisch. En dat ze niet bij de hyperkapitalistische, ondemocratische EU willen, laat nog eens zien dat ze niet ultra-rechts zijn.

@Pastafari, 'En dat ze niet bij de hyperkapitalistische..' We hebben het over Zwitserland hé???

Ja en het gaat al eeuwen heel goed in Zwitserland. Gek he?

Dat dachten we in 1945 ook. Maar deze crisis is wel een goede reset om een aantal zaken die te lang zijn blijven liggen, grondig aan te pakken. Als de EU en de euro deze enorme crisis overleven, zou de EU in drie stukken geknipt moeten worden: Noord, Zuid en Oost met ieder hun eigen valuta. Een aantal overstijgende zaken kunnen dan centraal geregeld worden. Ook moet er oplossingen gezocht worden voor de doorgeschoten globalisering, de migratiecrisis, de problemen in de gezondheidszorg, de houdbaarheid van de verzorgingsstaat etc. En het klimaat moet weer op de agenda.

Het punt is dat veel maatregelen die een inbreuk doen op de privacy gebruik maken van technieken die al lang actief zijn in handen van grote bedrijven als Google en Facebook. Aan een citizen-surveillance zoals die nu in Zwitserland plaatsvindt is an sich niets nieuws, nieuw is alleen dat nu de overheid nu de spion is. En zelfs op dat laatste valt wel wat af te dingen: in het VK bijvoorbeeld zijn cameranetwerken in handen van de overheid of waar de overheid toegang toe heeft wijdverbreid. Wel biedt de huidige situatie een klimaat voor opschaling van dit soort praktijken. Nuttig en levensreddend bij een virusepidemie maar ongewenst als de zaak achter de rug is. Daar moeten we ons wel bewust van zijn, en als alles voorbij is moet die opschaling ook weer zo snel mogelijk ongedaan gemaakt worden voordat de macht der gewoonte zijn intrede doet en het één en ander een permanent karakter krijgt.

Ter aanvulling: het stuk staat op https://www.ft.com/content/19d90308-6858-11ea-a3c9-1fe6fedcca75, vrij toegankelijk ook voor stumperd zoals ik die geen abonnement hebben op Financial Times. Het trapt een beetje open deuren in. Het gaat vooral over privacy, en over internationale samenwerking in het Corona-tijdperk. En over het feit dat nu onder druk veranderingen mogelijk zijn die niet per se slecht hoeven uit te vallen. Bij privacy speelt vooral de angst voor misbruik, door een inhalige overheid, maar ook door de commercie. Dat wantrouwen staat in de weg aan effectief gebruik van technologie. Ik bespeur trouwens dat de aandacht wel erg eenzijdig ligt op "Corona-hufters", en "law & order" types aanleiding geeft hun hobby bot te vieren en te schreeuwen om strengere straffen. Ik herinner er aan dat dit een merkwaardige vorm van islamisering is, want de sharia kent een meedogenloos strafrecht. Wat internationale samenwerking aangaat zie ik een paradox, want zijn ook argumenten voor juist een lokale aanpak, omdat die meer maatwerk kan leveren. Je ziet dat al op kleine schaal waar de "Länder" van de Duitse Bondsrepubliek tot op zekere hoogte bevoegd zijn hun eigen beleid te bepalen. Ik lees net een redevoering van de "regierender Bürgermeister" van Berlijn waar de toespraken van Rutte én onzen Koning bij verbleken. Vroeger werd er geweeklaagd over het "militair-industriële complex", vandaag de dag hebben we een complex van politiek en media, dat er meer op gericht is zichzelf te bevredigen dan op een optimale dienstverlening op het gebied van beleid en informatieverschaffing. Wat overigens volkomen te voorspellen is: "marktwerking in de media" leidt tot een voorspelbare vorm van "market failure", Ik lees dat kranten nu al in zwaar weer komen door het uitvallen van adverteerders. Toch is goede informatie een grondrecht - het spiegelbeeld van de vrijheid van meningsuiting. Zonder goede informatie kan een democratie niet functioneren. Maar het is lastig mensen goed te informeren als allerlei groeperingen een "perverse prikkel" hebben om misleidende informatie te verspreiden, en, meer in het algemeen, wantrouwen te voeden. Ik zie hier een taak voor een publieke omroep nieuwe stijl. De klassieke publieke omroep werd honderd jaar geleden uitgevonden omdat iedereen gratis uitzendingen uit de "ether" kon plukken, en omdat bandbreedte schaars was. Beide argumenten zijn achterhaald door de moderne technologie. De vrijkomende gelden kunnen worden gebruikt om diverse vormen van marktfalen te corrigeren. Van "marktfalen" is sprake als "de onzichtbare hand" van de vrije markt tot een maatschappelijk ongewenst resultaat leidt. Alleen dolgedraaide marktdenkers zullen dit ontkennen. Dan ligt natuurlijk het gevaar op de loer dat men gaat klagen over een "staatsomroep". Maar een onafhankelijke pers is best te verenigen met publieke financiering. Aansturing door adverteerders leidt in elk geval niet automatisch tot goede berichtgeving. Een journalist van een motorblad mag niet schrijven over damesmode, en dan wordt er niet geklaagd over persbreidel. De huidige crisis vormt ook de ultieme test voor politieke systemen. Nu al kunnen vergelijkingen worden gemaakt in welke landen de crisis het effectiefst wordt aangepakt. Tenslotte denk ik dat er meer fundamenteel onderzoek moet komen naar virussen. Hoewel ik ronkende verhalen hoor over spectaculaire ontwikkelingen in de biotechnologie, lijkt de bestrijding van virusepidemieën de afgelopen eeuw nauwelijks opgeschoten. Het is goed dat dezer dagen experimenten worden uitgevoerd die "in vredestijd" niet baar waren geweest, omdat nu het risico niet opweegt tegen de mogelijke vooruitgang. Maar fundamenteel onderzoek vergt een lange adem. Een deltaplan, zo je wilt. Aan internationale samenwerking ontbreekt het niet: wetenschappers zoeken elkaar altijd op, anders zijn het prutsers. Alleen moet er meer geld komen. En de overheid moet stoppen zulk onderzoek te frustreren met angstvisioenen over bioterrorisme. Een Rotterdamse professor (Fouchier) die spectaculair onderzoek deed naar te verwachten mutaties van virussen (om daarop te anticiperen) mocht zijn bevindingen niet in een internationaal vaktijdschrift zetten vanwege exportbeperkingen op "dual use" goederen, vaktaal voor op zich nuttige goederen die echter ook militair kunnen worden misbruikt. Hoe dan ook, meer dan ooit is het adagium van toepassing "never waste a good crisis".