Zwijgen mag niet meer

Wij hebben nu nog de mogelijkheid het fascisme te stoppen.

Een beroemd gedicht van Martin Niemöller, een Duitse theoloog en verzetsstrijder, spreekt over hoe de nazi’s minderheden afgingen in hun zuiveringen. “Toen de nazi’s de communisten arresteerden, heb ik gezwegen; Ik was immers geen communist.” Dat gedicht had kunnen stoppen bij de eerste zin, maar ging nog vijf zinnen door. Wij bevinden ons nu in het begin van dat gedicht. Op dit moment zijn er meerdere bewegingen op uit om rechten van minderheden af te pakken en onze landgenoten te deporteren, of erger.

We horen het in onze Tweede Kamer. Over het, al dan niet met dwang, uitzetten van miljoenen landgenoten (Frederik Jansen, FvD), hoe journalisten tuig van de richel zijn (Geert Wilders, PVV) of ratten (Gideon van Meijeren, FvD). We horen dat immigranten de schuld zijn van problemen die feitelijk zijn veroorzaakt door kabinetsbeleid (BBB, JA21, FVD, PVV, VVD en BVNL). Deze politici en hun partijen maken van onze buren, onze landgenoten, een vijand.

We mogen niet langer zwijgen voor deze retoriek. Niet alleen de geschiedenis leert ons waar dit toe leiden zal: ook de tijd van nu, kijk naar Rusland, of het Amerika onder Trump, zou een waarschuwing moeten zijn. Immers, op de dag van schrijven heeft Gideon van Meijeren (FvD) opgeroepen om het parlement te bezetten en neemt eventuele slachtoffers voor lief. Het parlement. De zetel van de Nederlandse democratie, hetgeen symbool staat voor onze vrijheid en pluriforme samenleving. Dit mogen wij niet negeren. Hier mogen wij, allemaal, niet langer over zwijgen. Dit gaat ons allemaal aan, het bestaan van onze vrije maatschappij is in gevaar. In gevaar door het al jaren opkomende fascisme.

Wij hebben nu nog de mogelijkheid het fascisme te stoppen. Nu is het tijd, voor het te laat is, om met z’n allen, de burger, de media en de politiek, kleur te bekennen. Tijd om een standpunt in te nemen en te zeggen dat het zo niet langer kan. Daarvoor zijn verregaande maatregelen nodig in de politiek, media en de samenleving als geheel.

De media en politiek moeten een cordon sanitaire instellen. Geen enkele politieke partij mag nog omgaan met partijen die niet alleen onze normen en waarden, van vrijheid en gelijkheid voor iedereen, aan de laars lappen maar ook de rechtsstaat ondermijnen. Zulke partijen moeten worden genegeerd voor regeringsdeelname, bij moties en bij wetsvoorstellen. Geen enkele politicus van zo’n partij mag nog aan het woord komen in de media. Nodig ze niet uit aan je tafel. Het idee dat je beide kanten moet horen is een farce. Radicaal rechts en fascisten laat je niet aan het woord.

En de burger… Aan ons allemaal de morele plicht om ons uit te spreken tegen haat, tegen fascisme en racisme, tegen discriminatie en tegen leugens. Zwijg nooit. Niet op straat of in het OV, niet op werk en zeker ook niet thuis. Zwijg niet op bezoek bij een kennis en al helemaal niet aan tafel tijdens kerst. Iedereen van ons moet zich uitspreken tegen deze haat. Voor veel van onze landgenoten is het een kwestie van veiligheid of wij ons uitspreken of niet, een kwestie van leven of dood.

Gaat het moeilijk zijn? Pijnlijk zelfs? Ja. Maar als je het fascisme ongestoord z’n gang laat gaan, dan ben je net zoals de persoon in het gedicht van Martin Niemöller. Dat eindigde trouwens met: “Toen ze mij kwamen halen was er niemand meer, die nog protesteren kon.”