Zwarte school exit. Prima.

Zwart is in de mode, een chique kleur. Veel vrouwen die gedistingeerd willen overkomen, trekken iets zwarts aan. Mode is de enige wereld waar zwart als beschaafd, mooi, elitair wordt beleefd. Verder wordt zwart vaak gebruikt voor iets negatiefs. Zwarte wijk. Zwarte school. Laatste las ik zelfs dat er gevaar was voor het ontstaan van zwarte ziekenhuizen.

Zwarte scholen zijn geen goede scholen. Want daar zitten veel kinderen die een achterstand hebben en waar de leerprestaties achterlopen in vergelijking tot kinderen die op een witte (‘zuivere’) school zitten. Een zwarte school krijgt dit etiket als zij meer dan 70% allochtone kinderen lesgeeft. Ruim 20 jaar geleden heeft het SCO-Kohnstamm Instituut voor wetenschappelijk onderzoek naar ontwikkelingen en verschijnselen in alle sectoren van het onderwijs, in een studie aangetoond dat het aantal zwarte scholen toeneemt en dat segregatie in het onderwijs moest worden tegengegaan. Het toenmalige kabinet en de daarop volgende kabinetten hebben dat advies overgenomen en zijn zwarte scholen gaan bestrijden. Alsof je de pest bestrijdt.

Daarom is het een goede zaak dat Minister van Onderwijs M. van Bijsterveldt zwarte scholen gewoon gaat accepteren. Het gaat volgens haar om de kwaliteit van het onderwijs en niet om de samenstelling van de leerlingpopulatie. Deze redering wordt door deskundigen en leken (door de sociale media steeds vaker in beeld gekomen) becommentarieerd alsof het om een aardverschuiving gaat. Als gewone burger dacht ik dat een minister van onderwijs altijd de kwaliteitsverbetering van onderwijs nastreefde en zich niet zozeer druk maakte om de kleur van een school.

Onlangs was fraude met tentamens gepleegd op de Hogeschool InHolland. Met andere woorden, er waren tentamens gestolen. Wat mij aan dit nieuwsfeit vooral opviel was het besluit van één student om zijn studie op een andere hogeschool te vervolgen. Hij blijkt te hebben gezegd: ‘straks is het diploma van InHolland helemaal niets waard doordat de hogeschool zo vaak negatief in het nieuws is gekomen’. InHolland heeft inderdaad op dit moment een imagoprobleem waarvan de leerlingen de dupe kunnen worden op de arbeidsmarkt.

Dit fenomeen doet zich eveneens voor bij zwarte scholen. Het vinden van een geschikte stageplek is een groot probleem voor leerlingen van zogenaamde zwarte scholen. De vicieuze cirkel doet hier zijn werk. De leerlingen hebben achterstand, de school heeft een imagoprobleem en eigenlijk kunnen ze alle positieve energie en medewerking van werkgevers goed gebruiken om gekwalificeerde leerlingen af te leveren. Maar dat gaat niet omdat werkgevers en andere instellingen vraagtekens hebben bij de kwalificaties van de leerlingen. Niet omdat ze dat van dichtbij hebben meegemaakt maar van ‘horen zeggen’ en door het ‘zwarte’ imago van de school.

Dit is een eerste goede stap van de minister. De tweede stap in de juiste richting zou zijn om het etiket ‘zwarte school’ uit te bannen. Oh ja, ik heb ook vaak te horen gekregen dat het met de fysieke aspecten van zwarte scholen ook vaak niet goed is gesteld. Misschien een idee om leefbare, mooie, gezonde gebouwen te maken waar leerlingen en ouders, zwart en wit, graag komen.