Zwarte Piet en de zeiklijsters

Veel mensen denken dat baanbrekende inzichten en revolutionaire vernieuwingen het resultaat zijn van diepgaande studie, veel geëxperimenteer of nog erger: theorievorming. In werkelijkheid zijn vernieuwingen het gevolg van een plotselinge inval, het besef dat alle stukjes van de puzzel eindelijk in elkaar vallen, wat de Engelsen noemen een flash of genius. Naderhand maak je er dan wel een passende redenering bij.

Zo’n plotselinge ingeving trof mij donderdagavond bij het lezen van het Algemeen Dagblad. Opeens drong het tot mij door, dat ik een wezenlijk aspect van de kwestie ‘Zwarte Piet’ had gemist. De oppositie wordt niet veroorzaakt doordat een aantal burgers de kern van het feest verkeerd interpreteert. Het komt juist door hun volledige inburgering in de Nederlandse samenleving en het kiezen van een positie langs de grote scheidslijn die het Nederlandse volk verdeeld houdt.  

In Vlaardingen, meldde het AD, kun je per 1 januari 2014 een boete van 70 euro krijgen voor elke keer dat je hond naar het inzicht van je omgeving hinderlijk blaft. De gemeente mag het dier zelfs een verblijf in een heropvoedingsgesticht opleggen, bijvoorbeeld dat van de bekende Martin Gaus. In Rotterdam geldt zo’n blafverbod overigens al sinds juni.

Ook is in Vlaardingen te lawaaierig straatvoetbal vanaf 1 januari strafbaar. De maatregel kan ook beoefenaren van andere balspelen treffen. Bij hardnekkigheid kan de burgemeester wijkverboden opleggen van een etmaal tot drie maanden. Gelukkig Nieuwjaar!

Kloof Deze maatregelen passen in een oude Nederlandse traditie. Altijd staken boze buurmannen de bal lek als deze toevallig in je tuintje belandde. Het heeft sinds mensenheugenis gewemeld van dorpspotentaten die de burger verboden zich op het gras te bevinden of aan de openbare weg muziek te maken. Voorts kent dit land een rijke categorie aanstootnemers die voorgeven overlast te ervaren van zaken waar het volk plezier aan had zoals het carnaval of de kermis.  

Zulke zeiklijsters hebben altijd weerwerk gekregen van wat ik maar bij gebrek aan een betere term de ‘fijne mensen’ noem. Deze laatsten kunnen de zon in het water zien schijnen, zij gunnen een ander zijn pleziertje, zij rollen hun tenen niet uit in de hoop dat een ander erop trapt zoals zij luide kunnen protesteren.

De grote kloof in Nederland is niet die tussen kapitaal of arbeid, dan wel het blanke ras en de overige bevolkingsgroepen, nee die scheidt de zeiklijsters en de pretbedervers van de fijne mensen. 

Elke Nederlander kan tijdens zijn vormende jaren – zeg maar vanaf de puberteit tot de zeer vroege volwassenheid – niet aan een keuze ontkomen. Langs de kant blijven staan is geen optie. Wil je de rest van je leven een zeiklijster zijn of een fijn mens? Behoor je tot de aanstootnemers of de vrolijke flierefluiters die een ander ook zijn pleziertje gunnen? 

De laatste tien jaar hebben de aanstootnemers en de zeiklijsters het tij mee. Dat komt omdat de politici van de gevestigde orde hebben ontdekt dat je kunt scoren met ‘overlast’.  Zij trachten het populisme de wind uit de zeilen te nemen door flinke taal en veel praat over ‘lik op stuk’ en ‘aanpakken’. Een mens hoeft maar zachtjes ‘overlast’ te fluisteren of het buurtcafé krijgt al een strafsluiting van maanden.

De voorlieden in het anti-Zwarte-Piet-front beweren bijna allemaal met nadruk dat zij in Nederland geboren zijn. Aan dat fenomeen zijn waarnemers te lang voorbij gegaan. Hun protest heeft niet te maken met allochtonen ‘die ook een gelijkwaardige plaats opeisen’ of met een Nederlandse cultuur, die vanwege de influx van nieuwkomers aan een continu veranderingsproces onderhevig is. Nee, zij brengt juist tot uiting hoezeer de activisten ingebed zijn in een zuiver Nederlandse denkwijze, hoe totaal zij zijn geassimileerd.

100% NL Als je je leven lang met zeiklijsters geconfronteerd bent geweest, die de happy hours wilden verbieden, het roken aanpakten, de buurt mobiliseerden tegen harde muziek of samenscholingen van de jeugd in het plantsoentje, dan vind je zelf misschien op den duur ook een aanstootgevend fenomeen. De Sint- en Pietmaskerade ligt dan voor de hand.

Tijdens het keuzeproces in hun jonge jaren trokken de anti-Zwarte-Pieters van nu zich op aan de zeiklijsters en de aanstootnemers. Zij kozen positie aan die kant van de zijlijn waar verboden worden bepleit en vaak genoeg geëffectueerd.

Juist door dit zeiklijsterschap tonen zij zich 100% NL. Misschien nog meer dan hun tegenstrevers, de fijne mensen die zich ook op oud-Nederlandse gebruiken beroepen zoals ‘leven en laten leven’. Ik zeg: doe het hem maar eens na. Roep daarom de anti-Zwarte-Pieters vooral niet die akelige, racistische en schandalige aantijging na: ‘Als het je hier niet bevalt, ga dan naar je eigen land’. Zij zijn al in hun eigen land en door hun mentaliteit en zienswijze laten zij maar al te duidelijk zien, hoe diep zij hier zijn geworteld en hoe totaal zij zijn geassimileerd, hoe weinig erover is van de cultuur uit het land van hun voorouders. Zij zijn waarlijk uit de Hollandse klei getrokken.

Volg Han ook op Twitter

Het nieuwste boek van Han is De Mooiste Jaren van Nederland (1950-2000)