Zwarte Piet en tien jaar NTR

Beste Paul en Carel,

Maandag las ik jullie reactie op de brief van 120 bekende Nederlanders waarin ze oproepen om Zwarte Piet te veranderen. Jullie reactie was een vurig betoog over de manier waarop de NTR leiderschap toont en oog heeft voor de maatschappelijke impact die de Zwarte Piet-discussie met zich meebrengt.

Jullie gaven aan in 2006 al begonnen te zijn met de verandering van Zwarte Piet. De Regenboogpieten zorgden niet alleen voor een golf van kritiek, ook leidde het tot Kamervragen. In 2014 staken jullie opnieuw de nek uit. Wederom was er een storm van kritiek die helaas in 2015 leidde tot een zichtbare vertraging van de ingezette verandering.

Dat volgens sommigen het Sinterklaasjournaal niet vooruit moet lopen in maatschappelijke veranderingen, is te begrijpen. Ze hebben geen zin om voor de troepen uit te lopen en een standpunt in te nemen. Dat voor anderen de verandering van Zwarte Piet niet snel genoeg kan gaan, is ook te begrijpen. Ze zien dat een onhoudbare verandering onnodig wordt vertraagd. Zij zien net als de rest van Nederland in dat Zwarte Piet ter dood is veroordeeld en in de dodencel zijn executie afwacht.

Hoe pijnlijk dit ook voor velen is, Zwarte Piet kan en mag niet behouden worden. De vraag nu nog is op welke wijze en hoe snel? Het antwoord op de hoe-vraag is tot nu toe zeker creatief te noemen. Echter de snelheid waarmee de NTR Zwarte Piet verandert, is sadistisch te noemen. Alsof je één voor één de vleugels en pootjes van een vliegt eraf trekt.

De huidige snelheid waarmee Zwarte Piet verandert laat eerder een gebrek aan visie en leiderschap zien dan wat anders. Vraag jezelf eens af: in hoeverre had de NTR de jarenlange discussie en polarisatie kunnen minimaliseren en voorkomen als de ingezette veranderingen van 2006 waren doorgezet?

Het hebben van een visie is niet makkelijk. Het laten zien van leiderschap al helemaal niet. Visie hebben is het vermogen om een rode stip op de horizon te bepalen en de weg ernaar toe uit te stippelen. Leiderschap daarentegen is het standvastig bewandelen van de moeizame weg langs, onder, door en over alle hobbels die je op je pad tegenkomt. Leiderschap is het (durven) doorzetten van Regenboogpieten. Juist op de momenten wanneer er een storm van kritiek over je heen komt. Leiderschap is het luisteren naar je intuïtie in plaats van acht jaar lang je gevoel voor noodzakelijke verandering te negeren. Leiderschap is in 2016 de knoop doorhakken en niet verzanden in het Nederlandse gepolder door een veranderingsproces te vertragen zoals je dat ook in 2015 gedaan hebt.

In 2006 hadden jullie een duidelijke visie. Echter ontbrak het aan lef en leiderschap. Jullie zagen te veel beren op de weg. Dat de huidige makers van het Sinterklaasjournaal in een gecompliceerd proces zitten, ga ik zeker niet ontkennen. Besef wel dat ze dat enkel aan hun bazen (jullie) te danken hebben.

Carel… Jan… Ontdoe jezelf van die angstketenen en neem een diepe duik in de verbale diarree die jullie hoe dan ook over je heen gaan krijgen. Dat jullie impopulair gaan worden is een ding wat zeker is. Jullie zullen worden uitgescholden voor zwakkelingen, landverraders en ik weet niet wat nog meer.

Echter maakt dat niet uit, want het handelen naar dat ene gevoel dat in 2006 al leidde tot de Regenboogpieten, maakt alle ellende goed. Dat gevoel wast alle shit van jullie af, omdat jullie het enige juiste gaan doen: namelijk Nederland versneld door haar interculturele bevalling heen helpen door Zwarte Piet een nekschot te geven.

Ps. Kunnen we ergens in die verandering ook meenemen dat Sinterklaas eigenlijk uit Turkije komt?