Zorgverzekeraars zijn een bron van zorg

De zorgverzekeraars hebben in 2013 opnieuw meer winst geboekt. De zogenaamde ‘grote vier’ (Zilveren Kruis Achmea, CZ, Menzis en VGZ), die samen 95% van de gehele markt in handen hebben, verdienden vorig jaar 1,4 miljard euro. Dat is een stijging van ruim 16% ten opzichte van 2012. En het is het vierde achtereenvolgende jaar dat er flink geplust wordt. Inmiddels heeft men 9,7 miljard euro in kas.

Ondertussen mogen we blij zijn als de zorgpremies niet omhoog gaan, terwijl het eigen risico vermoedelijk wel weer wat zal gaan stijgen. Wat je er als premiebetaler voor terug kan krijgen op het moment dat je ziek wordt is al jaren aan het afnemen: de basispakketten worden steeds kariger en de keuzevrijheid steeds minder. Het kiezen van een dokter van eigen voorkeur is al bijna onmogelijk geworden, domweg omdat het goedkoper is.

Minister Schippers speelt in dit gebeuren een vreemde rol: ze faciliteert steeds verder gaande regie vanuit de zorgverzekeraars. En omdat ze de zorgkosten ogenschijnlijk heeft weten te beteugelen denken veel mensen dat dit geslaagd beleid is. Probleem is dat het één bijzonder weinig met het ander van doen heeft. Als mensen steeds vaker en steeds meer geld moeten uitgeven aan behandelingen die niet langer in het basispakket zitten, dalen de zorgkosten namelijk niet. Ze worden slechts voor een steeds groter deel particulier gefinancierd…

De gedachte dat zorgverzekeraars er voor hun verzekerden zijn mag in het licht van bovenstaande als uiterst naïef worden bestempeld. Als dat zo was werd de winst toch keurig verdeeld onder de verzekerden? Wat moeten die verzekeraars met zoveel geld op de bank? Het is meer dan 500 euro per Nederlander, dat ze in voorraad hebben. Dus een jaartje zonder eigen bijdrage zou makkelijk moeten kunnen, is gelijk goed voor de economie, omdat iedereen dan meer bestedingsruimte heeft. En het scheelt waarschijnlijk ook veel gedwongen ontslagen in de zorg, omdat mensen de dokter niet meer hoeven te mijden om geld te besparen.

De minister zou de verzekeraars moeten bewegen het geld dat over is terug te geven aan de mensen die het hebben opgebracht, in plaats van ze steeds meer vrij spel te geven in hun bedrijfsvoering. Het is een onnavolgbaar dat de bewindsvrouw commerciële partijen (want dat zijn het) een grotere vinger in de pap geeft dan de professionals die het werk moeten doen.

Het is begrijpelijk en terecht dat er kritisch wordt gekeken naar de uitgaven in de zorg, zeker nadat de kosten eindeloos lang maar bleven oplopen, zonder dat iemand er wakker van leek te liggen. En het is ook nog steeds heel goed mogelijk om te bezuinigen door bijvoorbeeld efficiëntere bedrijfsvoering. Maar de kosten verplaatsen naar burgers en/of gemeenten om dan goede sier te maken met gedaalde kosten is een vorm van misleiding. Zeker als je tegelijkertijd die enorme winsten van de zorgverzekeraars tolereert.

 

Bram Bakker schreef onder meer Gekkenwerk. Volg Bram ook op Twitter